"Ang Palatandaan sa Laylat Al-Qadr

Ang Unang Palatandaan:

Iniulat ni Ubayy ibn Ka’b na ipinahayag ng Propeta na ang isa sa kanyang palatandaan ay kung ang sikat ng araw sa sumunod na umaga ay walang makikitang sinag.

 [Muslim, ٧٦٢]

Ang Pangalawang Palatandaan:

Iniulat ni Ibn ‘Abbaas narrated mula kay Ibn Khuzaimah at sa musnad ni al-Tayaalisi na sinabi ng Propeta :

“Laylat al-Qadr ay isang kasiya-siyang gabi, ang kapaligiran ay katamtaman hindi mainit o malamig, at ang sumunod na araw, ang araw ay sisikat ng mapula at mahina.”

 [Saheeh Ibn Khuzaymah, ٢٩١٢; Musnad al-Tayaalisi]

Ang Pangatlong Palatandaan:

Iniulat ni al-Tabaraani na hasan ang isnaad mula sa hadith Waathilah ibn al-Asqa na sinabi ng Propeta :

“Laylat al-Qadr ay isang maliwaag na gabi, hindi mainit o malamig, na walang bulalakaw na makikita.” 

[Narrated by al-Tabaraani in al-Kabeer. See Majma’ al-Zawaa’id, ٣/١٧٩; Musnad Ahmad]

*Ito ang mga tatlong saheeh ahadeeth na nagpapaliwanag sa mga palatandaang nagpapatunay ng Laylat al-Qadr

              Hindi mahalaga sa isang nakasaksi ng Laylat al-Qadr na mapag-alaman na nasaksihan niya ito. Ang mahalaga nito ay ang matiyagang pagsusumikap at maging matapat sa pagsamba batid man o hindi ng iba na nasaksihan niya ang Laylat al-Qadr. Maaring ang ilan sa mga hindi nakababatid na nasaksihan nila ang Laylat al-Qadr ay nakahihigit sa mata ng Allah at nakatataas ang antas kung ihahambing sa mga taong nakababatid sa anong uri ng gabi ang nagdaan, sapagka’t matiyaga siyang nagsumikap.

Hilingin nating mula sa Allah na tanggapin an gating pag-aayuno at an gating panalangin sa gabi, at upang tulungan tayong maalaala Siya at pasalamatan Siya at sambahin Siya ng maayos. Nawa’y ipagkaloob ng Allah ang biyaya sa ating Propeta Muhammad .

source: [http://d1.islamhouse.com/data/tl/ih_articles/single/tl_the_last_ten_days_of_ramadan.pdf]

"Mga Tuntunin sa Huling Sampung Araw ng Ramadhan"

Ang papuri ay sa Allah lamang, ang Panginoon ng sansinukob at ng mga daigdig. Ang mga sumusunod ay ang mga tuntunin sa sampung huling araw ng Ramadan.

١. Ang Sugo ng Allah ay madalas ay matiyagang nagsusumikap sa pagsasamba sa sampung huling araw ng Ramadan na hindi niya pangkaraniwang ginagawa sa ibang panahon katulad ng pagdadasal, pagbabasa ng Qur’an at mga du’a (pagsusumamo).

Iniulat ni Aisha na sa pagdating ng sampung huling araw ng Ramadan, 

"ang Propeta ay gumigising sa gabi kasama ang kanyang pamilya at talikdan ang ugnayang mag-asawa"

 [Al-Bukhaari at Muslim]

Iniulat na ang Propeta ay madalas matiyagang nagsusuumikap sa pagsamba sa sampung huling arwa ng Ramadan na hindi tulad sa pangkaraniwang panahon. 

[Ahmad at Muslim]

٢. Ang Propeta ay naghihikayat na manatiling gising at ipagdasal ang Laylat al-Qadr ng may pananampalataya at ang paghahangad ng gantimpala.

Sinabi ng Propeta :

“Sinuman ang manatiling gising at nagdarasal sa Laylat al-Qadr ng dahil sa paniniwala at hangaring makamit ang gantimpala, ang kanyang mga nakaraang kasalanan ay mapapatawad.” 

[Napagkasunduan]

Ang hadith na ito ay nagpapahiwatig na ang Laylat al-Qadr ay matutupad sa pamamagitan ng paggugul sa gabi sa pagdarasal.

٣. Isa sa pinakamahusay na du’a na maaring bigkasin sa Laylat al-Qadr ay ang itinuro ng Propeta kay Aisha. Tinanong niya sa Propeta na kung batid niya ang Laylat al-Qadr, ano ang kanyang sasabihin sa gabing iyon?

Sinabi ng Propeta (salallaahu alaihi wasalaam):

“Allaahumma innaka ‘afuwwun tuhibb al-‘afwa fa’affu ‘anni (O Allah, Ikaw ay mapagpatawad at kinaiibigan mo ang pagpapatawad, kaya’t patawarin mo ako.” 

[Tirmidhi]

٤. Hinggil sa paniniguro sa gabi ng Laylat al-Qadr sa buwan ng Ramadan, ito ay nangangailangan ng tiyak ng katibayan. Subali’t ang mga araw tulad ng.... 

٢١, ٢٣, ٢٥, ٢٧, at ٢٩ sa sampung huling araw ng Ramadan ay malamang na ang Laylat al-Qadr kung  ihahambing   sa ibang araw at ang araw  ng ika-٢٧ ang nakahihigit sa lahat sapagka’t ang araw na ito ay ang 

nabanggit sa Hadith.

٥. Ang mga pagbabago (inobasyon) ay tinatanggihan sa buwan ng Ramadan at sa anumang araw o panahon.

Sinabi ng Sugo ng Allah:

“Sinuman ang maglabas ng pagbabago sa mga bagay na nuukol sa pagsamba at paniniwala na hindi nito bahagi ay tatanggihan.”

Sa isa pang pag-uulat:

“Sinuman ang gagawa ng isang gawain na hindi bahagi ng atin ay tatanggihan.”

May mga ilang pagdiriwang na ginaganap sa gabi ng sampung huling araw ng Ramadan ng ilang Muslim. Subali’t ang ganap na patnubay ay ang patnubay ni Muhammad at ang pinakamasama sa lahat ng bagay ay ang pagbabago (bid’ah).

Ang Allah ang taga-pagbigay ng lakas. Nawa’y pagkalooban ng Allah ng biyaya at kapayapaan ang ating Propeta Muhammad , ang kanyang pamilya at mga Sahabah.

source: http://d1.islamhouse.com/data/tl/ih_articles/single/tl_the_last_ten_days_of_ramadan.pdf

"Muslim na Ipinahihintulutan ng Allaah na Itigil ang Pag-aayuno"

Nagbigay ng pahintulot ang Allah sa ilang mga uri ng tao upang maaari nilang itigil ang pag-aayuno sa Ramadhan bilang pagpapagaan, habag at pagpapaluwag sa kanila. Sila ay ang mga sumusunod na babanggitin: 

1 Ang may sakit o karamdaman na maaaring lumala ang sakit kung ipagpapatuloy ang pag-aayuno. Kaya maaari niyang ipagliban ang kanyang pag-aayuno, datapuwa’t kailangan niyang bayaran ito pagkatapos ng Ramadhan.

2Ang walang kakayahan sa pag-aayuno dahil sa katandaan at karamdaman na walang pag-asang malunasan, sa gayon maaari niyang itigil ang pag-aayuno, datapuwa’t kailangan niyang magpakain sa bawat araw ng isang mahirap, ibibigay nito sa kanya ang katumbas ng isang kilo at kalahati mula sa pangunahing pagkain ng bansa.

3Ang naglalakbay sa panahon ng kanyang paglalakbay at sa pansamantala niyang pagtigil na bababa sa apat na araw, sa gayon maaari niyang itigil ang pag-aayuno, datapuwa’t kailangan niyang bayaran ito pagkatapos ng Ramadhan. Ang Kataas-taasang (Allah) ay nagsabi: {Nguni’t sinuman ang may karamdaman o nasa paglalakbay, ang katumbas na bilang ng araw ng pag-aayuno sa ibang araw ay dapat tuparin [bilang kabayaran ng pagliban]. Hangad ng Allah na ito ay gawing magaan para sa inyo at hindi Niya hangaring ito ay gawing mahirap para sa inyo.} Al-Baqarah: (2): 185

4 Ang dinatnan ng dugo sanhi ng pagreregla o panganganak, ipinagbabawal sa kanila ang pag-aayuno at hindi ito matatanggap sa kanila, datapuwa’t kailangan nilang bayaran ito pagkatapos ng Ramadhan (Tingnan ang pahina:110).).

5Ang nagbubuntis at nagpapasuso, kung sila ay nangangamba para sa kanilang sarili o sa bata, magkagayon, kailangan nilang itigil ang pag-aayuno, datapuwa’t nararapat nilang bayaran ang [bilang ng] araw na kanilang ipinagpaliban..

"Ang Mga Bagay na Nakasisira sa Pag-aayuno"

Ang lahat ng mga masasamang gawain kahit na hindi buwan ng Ramadhan tulad halimbawa ng pagsisinungaling, panlili-bak, paninira sa kapwa, masasamang pa-nanalita, panonood ng mga masasagwang palabas, pakikinig ng musika, atpb. Sinabi ng Propeta-(salallaahu alaihi wasalaam):

(Ang sinung hindi umiiwas ng masasamang pananalita at gawa ay hindi tatanggapin nang Allah-(subhanahu ta'alaa) ang kanyang pagtiis sa pagkain at pag-inom.(pag-aayuno). 

Al-Bukhari.

At ito ay ang mga bagay na kailangang iwasan ng isang nag-aayuno, sapagka’t ang mga ito ay nakasisira sa pag-aayuno. Ito ay ang mga sumusunod:

1. Ang pagkain at pag-inom. Ang Kataas-taasang (Allah) ay nagsabi: {At magsikain kayo at magsiinom hanggang ang puting hibla [o sinag] ng bukang liwayway ay maging malinaw kaya inyong buuin ang pag-aayuno hanggang sa gabi [pagsapit ng takip-silim]}. Al-Baqarah (2): 187
   At sinuman ang kumain o uminom sanhi ng pagkalimot, magkagayonman ang kanyang pag-aayuno ay buo [hindi pa rin nawalan ng saysay] at hindi itinuturing [ang pagkalimot] bilang kasalanan. Tulad ng sinabi ng Propeta  : «Sinuman ang nakalimot habang siya ay nag-aayuno, siya ay napakain o napainum. Magkagayun, nararapat niyang ipagpatuloy ang kanyang pag-aayuno, sapagka’t siya [sa gayong pagkakataon] ay pinakain ng Allah at pinainom». (Al-Bukhari: 1831 – Muslim: 1155).
2. Ang anumang nakakatumbas ng pagkain at pag-inum, at ang halimbawa nito ay ang mga sumusunod:

• Ang mga iniiniksyong likidong na katumbas na pagkaing pampalusog (nutrient solution) at pagkaing itinuturok na umaabot sa katawan upang punuan ang mga pagkukulang nito sa mineral at bitamina. Kaya ito ay tumatayong katumbas ng pagkain at inumin. 
• Ang pagsasalin ng dugo sa pasyenteng may karamdaman na tumatanggap ng dugo at ang isang bahagi nito; sapagka’t ang dugo ang kumakalat at lumalaganap sa isang bahagi ng katawan ng pasyente, ito ay nagdadala ng hangin at pagkain sa buong katawan kaya ito ay nakakatulad ng isang kumakain at umiinom.
• Ang paninigarilyo sa iba’t ibang pamamaraan at uri nito, tunay na ito ay nakasisira sa pag-aayuno, sapagka’t binibigyan nito ng lason ang katawan sa pamamagitan ng paglanghap ng usok.

3. Ang pakikipagtalik sa pamamagitan ng pagpasok ng ari ng lalaki sa ari ng babae, maging nilabasan ng semilya ang lalaki o hindi.
4. Ang paglabas ng semilya sa sarili niyang kagustuhan sa pamamagitan ng pagyakap o paglalaro ng kanyang sariling ari, at ng nakakatulad pa nito.

Samantala, ang panaginip na may mga nakaaantig na pagnanasa [wet dreams] na nagbunga ng paglabas ng orgasmo, ito ay hindi nakasisira.

At ipinahihintulot sa lalaki ang paghalik sa kanyang asawa at ng nakakatulad nito, kung nababatid niyang may kakayahang siyang pigilin ang sarili, upang hindi mahulog sa pakikipagtalik.

5. Ang sadyang pagsusuka, samantalang ang hindi sinadyang pagsusuka ay hindi nakasisira ng pag-aayuno. Sinabi niya  : « Ang sinumang nagsuka nang hindi sinasadya habang siya ay nag-aayuno, magkagayon siya ay walang pananagutang ulitin ito [bilang kabayaran], datapuwa’t ang sinumang sinadya ang pagsusuka, samakatuwid tungkulin niyang magbayad». (At-Tirmidi: 720 – Abu Daud: 2380) 
6. Paglabas ng dugo sanhi ng pagreregla o pagdurugo anuman ang oras o bahagi ng maghapon kapag ang naturang pagdurugo ay nagsimula. Anumang oras na ang gayong pagdurugo ay nagsimula, maging ito man ay sa nagsimula bago magtakip-silim, katotohanang ang pag-aayuno ng isang babae ay nawalan ng saysay, batay sa sinabi ng Propeta  : «Hindi baga kapag siya ay dinatnan ng regla, siya ay hindi magdarasal at hindi mag-aayuno». (Al-Bukhari: 1850) 

Samantalang ang dugo na lumalabas sa babae sanhi ng karaniwang karamdaman, bukod sa buwanang pagreregla at pagdurugo sanhi ng panganganak, ito ay hindi nakapipigil sa pag-aayuno.

"Ang Kabutihan ng Buwan ng Ramadhan"

Ito ang buwan na itinangi ng Allah dahil sa kapahayagan ng pinakadakila at pinakamarangal mula sa mga Banal na Kasulatan: ang Qur’an. Ang Allah ay nagsabi: {Buwan ng Ramadhan [nang] ipinahayag ang Qur’an, [ito ay nagsisilbing] patnubay para sa sangkatauhan at [bilang] mga malilinaw na katibayan ng patnubay at pamantayan [sa pagitan ng wasto at mali]. Kaya, sinuman sa inyo ang nakatanaw sa [bagong buwan ng] buwan [ng Ramadhan], siya ay nararapat na mag-ayuno}. Al-Baqarah (2): 185 Ang buwan ng Ramadhan ay ikasiyam na buwan sa mga lunar na buwan ng Islamikong Kalendaryo, at ito ang pinakamainam sa mga buwan ng taon. Itinangi ng Allah dito ang maraming kabutihan bukod sa iba pang mga buwan, at ang ilan sa mga naturang kabutihan nito ay:

1. Sinabi ng Propeta (saallaahu alaihi wasalaam) : «Kapag sumapit ang Ramadhan, binubuksan ang mga pintuan ng Paraiso at isinasara ang mga pintuan ng Impiyerno at ikinakadena ang mga demonyo». (Al-Bukhari: 3103 – Muslim: 1079), tunay na inihanda ng Allah para sa Kanyang mga alipin ang pagsalubong dito sa pamamagitan ng pagpapatupad sa mga gawaing Kanyang ipinag-uutos at pag-iwas sa mga ipinagbabawal Niya.
2. Na sinuman ang nag-ayuno sa maghapon nito at nagsagawa ng mga pagdarasal sa bawa’t gabi ng buwan nito, patatawarin sa kanya ang mga nauna niyang kasalanan. Sinabi ng Propeta  : «Sinuman ang nag-ayuno sa Ramadhan nang may paniniwala at pag-asang pagpalain ay patatawarin sa kanya ang mga nauna niyang kasalanan». (Al-Bukhari: 1910 – Muslim: 760). At sinabi pa niya  : «Sinuman ang nagtaguyod ng Ramadhan nang may paniniwala at pag-asang pagpalain ay patatawarin sa kanya ang mga nauna niyang kasalanan». (Al-Bukhari: 1905– Muslim: 759) 
3. Na naririto ang pinakadakila sa lahat ng mga gabi ng buong taon: ang Laylatul Qadr (ang Dakilang Gabi o ang Gabi ng Kapasiyahan), na ipinabatid ng Allah sa Kanyang Aklat na ang isang nagagawang mabuting gawa rito ay higit na mabuti kaysa sa isang nagawa sa maraming panahon. Siya ay nagsabi: {Ang Laylatul Qadr ay higit na mabuti kaysa sa isang libong buwan}. Al-Qadr (97): 3, kaya sinuman ang nagtaguyod nito nang may paniniwala at pag-asang pagpalain, patatawarin sa kanya ang mga nauna niyang kasalanan, at ito ay sa gabi ng huling sampung gabi ng Ramadhan at walang sinuman ang nakakaalam nang may katiyakan sa takdang oras nito.

"Ang Kahulugan ng Pag-aayuno"

Ang Kahulugan ng Pag-aayuno sa Islam: Ito ay isang uri ng Ibadah [o gawang pagsamba] sa Allah sa pamamagitan ng pagpigil at pag-iwas mula sa pagkain, inumin, pakikipagtalik at sa iba pang nakasisira sa pag-aayuno simula sa pagsapit ng Fajr (madaling araw) – ito ay ang pagtawag ng Adhan sa madaling araw – hanggang sa paglubog ng araw – at ito ay ang oras ng pagtawag ng Adhan sa Maghrib.

"Ang kabutihan ng Pag-aayuno"

Sa pag-aayuno ay mayroong maraming kabutihan ang ilan sa mga ito ay ang mga sumusunod:

1. Na ang sinumang mag-ayuno sa buwan ng Ramadhan nang may paniniwala sa Allah at bilang pagsunod sa Kanyang mga kautusan at nakatitiyak sa gantimpala ng Allah sa kabilang buhay, na patatawarin ang kanyang mga nauna kasalanan. Tulad ng sinabi niya (salallaahu alaihi wasalaam) : «Sinuman ang nag-ayuno sa buwan ng Ramadhan nang may paniniwala at pag-asang pagpalain, patatawarin sa kanya ang mga nauna niyang kasalanan». (Al-Bukhari: 1910 – Muslim: 760).
2. Katotohanang ang nag-aayuno ay makararanas ng labis na kaligayahan sa Kabilang buhay nang dahil sa mga tatamuhing gantimpala at ang kaligayahang kanyang tatamasahin ng dahilsa kanyang pag-aayuno. Tulad ng sinabi niya (salallaahu alaihi wasalaam) : «Ang isang nag-aayuno ay mayroong dalawang kasiyahan: kasiyahan sa sandaling siya ay kakain ng kanyang Iftar (hapunan pagkaraan ng pag-aayuno), at ang kasiyahan sa sandaling makakaharap niya ang kanyang Panginoon [sa kabilang buhay]». (Al-Bukhari: 1805 – Muslim: 1151)
3. Katotohanang mayroon sa Paraiso na isang pintuan na tinatawag na Al-Rayyan, walang nakakapasok dito maliban sa mga nag-aayuno. Siya (salallaahu alaihi wasalaam) ay nagsabi: «Katotohanang mayroon sa Paraiso na isang pintuan na tinatawag na Al-Rayyan na papasok dito ang mga nag-aayuno sa Araw ng Pagkabuhay na Muli, walang makakapasok dito na sinuman maliban sa kanila. Sasabihin: Nasaan ang mga nagsipag-ayuno? Kaya sila ay magsisitindig, walang makakapasok dito na sinuman maliban sa kanila, at kapag sila ay nakapasok na rito, ito ay isasara, kaya wala nang makakapasok pa rito na sinuman». (Al-Bukhari: 1797 – Muslim: 1152)
4. Katotohanang bawat gawaing pagsamba ay mayroong nakalaan gantimpala maliban sa pag-aayuno na ang Allah ay magbibigay ng masaganang gantimpala para sa mga nag-ayuno bilang paggawad sa kanila ng Kanyang walang hanggang habag at biyaya. Kaya sinuman ang magtatamo ng kanyang kabayaran at gantimpala mula sa Kanya ay balitaan nang nakasisiya tungkol sa mga inilaan sa kanya ng Allah. Siya (salallaahu alaihi wasalaam) ay nagsabi na sinabi ng Allah: «Lahat ng gawain ng anak ni Adam ay para sa kanilang sarili maliban sa pag-aayuno, sapagka’t ito ay para sa Akin kaya Ako ang maggagawad nito ng gantimpala». (Al-Bukhari: 1805 – Muslim: 1151)

"Ang Wagas na Layunin sa Pag-aayuno"

Ipinag-utos ng Allah [bilang tungkulin para sa mga Muslim] ang pag-aayuno sa maraming mga layunin at iba’t ibang dahilan sa relihiyon at sa mundong ito. At ang mga ilan dito:

Ang pagkakaroon ng tunay na takot sa Dakilang Allah:

Ang pag-aayuno ay isang Ibaadah (pagsamba) na nagbibigay-daan ng pagpapalapit ng isang Muslim sa kanyang Panginoon sa pamamagitan ng kanyang pagtalikod sa kanyang mga kinahuhumalingan at pagpigil sa kanyang mga pagnanasa, at upang kanyang masanay ang sarili sa kabanalan sapagka’t kanyang nababatid na ito ay ganap na nakikita ng Allah sa lahat ng lugar at panahon, gayundin ang kanyang panloob at panlabas. At dahil dito ang Allah, ang Maluwalhati ay nagsasabi: {O kayong mga naniwala, ang Sawm [pag-aayuno] ay itinatagubilin sa inyo tulad ng itinagubilin sa mga nauna sa inyo upang sakali kayo ay matakot [sa Allah nang may tunay na pagkatakot sa Kanya].}. Al-Baqarah (2): 183

Pagsasanay sa pag-iwas [at pagtalikod] mula sa mga pagkakasala at mga gawaing masama:

Kaya kapag nakayanan ng isang nag-aayuno ang pagpigil sa mga ipinahihintulot bilang pagpapatupad sa Kautusan ng Allah, tiyak na siya ay higit na may kakayahan sa pagpigil sa kanyang mga pagnanasa mula sa mga pagkakasala at kasalanan, at pagpigil sa mga hangganan ng Allah at di-pagmamalabis sa kasinungalingan (kasamaan). Sinabi niya (salallaahu alaihi wasalaam) : «Sinumang hindi lumisan mula sa mga salitang kasinungalingan at sa paggawa nito. Samakatuwid, hindi kailangan ng Allah na kanyang lisanin ang kanyang pagkain at inumin». (Al-Bukhari: 1804). Ibig sabihin, sinumang hindi tumigil sa kasinungalingan maging sa salita at gawa, tunay na hindi niya napatunayan ang mahalagang layon ng pag-aayuno.

Pag-alaala sa mga nangangailangan [o kapus-palad] at naghihimok sa atin ng pagdamay at pagtulong sa kanila:

At sapagka’t ang nag-aayunong tao ay nakararanas ng matinding kakulangan, ng gutom at uhaw, ito ay naghahatid sa kanya upang kanyang maramdaman kahit pansamatala lamang ang matinding bunga ng gayong kahirapan na nararanas ng mga tunay na naghihikahos mula sa mga pangunahing pangangailangan ng buhay sa mahabang panahon. Ito ay nagbibigay paaalaala ng isang tao tungkol sa tuna yna kalagayan ng kanyang mga kapatid na dumaranas ng dalawang mahihirap at mapapait na kalagayan, ang gutom at ang uhaw, kaya siya ay magsisikap na makapag-abot sa kanila ng anumang tulong upang maibsan ang hirap ng buhay.

"Hatol sa Isang Muslim sa Pagtigil ng Pag aayuno sa Buwan ng Ramadhan"

Ano ang Hatol sa Isang Muslim na Itinigil ang Kanyang Pag-aayuno sa Ramadhan?

Ang pagtigil sa pag-aayuno nang walang makatuwirang dahilan ay isang malaking kasalanan na angpapahiwatig ng pagsuway sa Dakilang Allah. Samakatuwid, ito ay nangangailangan para sa kanya ng pagsisisi at pagbabalik-loob sa Allah dahil sa kanyang nagawang malaking kasalanan at kanyang pagsuway sa kautusan ng Tagapaglikha, at ipinag-uutos para sa kanya ang pagbabayad sa araw na iyon lamang, maliban kung ang dahilan ng kanyang pagtigil ay dahil sa kanyang pakikipagtalik sa araw ng Ramadhan], sa gayon babayaran niya ang araw na iyon at bukod doon ay tungkulin pa niyang magbayad-sala sa naturang pagkakasala sa pamamagitan ng pagpapalaya ng isang alipin – ibig sabihin nito ay sa pamamagitan ng pagtubos sa isang alipin na Muslim (sa kamay ng mga kaaway) at pagkatapos ay kanyang palalayain ito. Sapagka’t binibigyang-diin ng Islam ang kahalagahan ng pagpapalaya sa isang tao mula sa pagiging alipin sa lahat ng pagkakataon, datapuwa’t kapag wala siyang natagpuang alipin tulad ng panahon ngayon, siya ay nararapat mag-aayuno ng dalawang buwan na magkakasunod, at kung hindi niya kaya, magkagayon siya ay nararapat magpapakain ng animnapung mahihirap.

"Ang Salah at Zakat"

عن ابن عمر رضي الله عنهما ، ان رسول الله صلى الله عليه وسلـم قـال : أمرت أن أقاتل الناس حتى يـشـهــدوا أن لا إلــه إلا الله وأن محمد رسول الله ، ويـقـيـمـوا الصلاة ، ويؤتوا الزكاة ؛ فإذا فعلوا ذلك عصموا مني دماءهم وأموالهم إلا بحق الإسلام ، وحسابهم على الله تعالى ) رواه البخاري [ رقم:25]

ومسلم [ رقم : 22].

Ulat mula kay Abdullah bin Umar [radhi Allaahu anhu]: Katotohanan! Ang Sugo ng Allaah (salla Allaahu alaihi wassalaam) ay nagwika: 

( Nautusan akong Digmain ang mga tao hanggang sa sila ay sasaksi na walang Diyos na dapat sambahin maliban sa Allah at katotohanan si Muhammad ay Sugo ng Allaah, at kanilang itataguyod ang Salah (Pagdarasal) at ibibigay nila ang katungkulang kawang-gawa (Zakat), kapag ito ay kanilang ginawa; magkakaroon sila ng pangangalaga mula sa akin, ligtas ang kanilang buhay at kayamanan (ari-arian) maliban sa karapatan ng Islam (kung sila ay may nalabag dito) at ang Allah nalang ang bahala sa pagtutuos sa kanila). 

[Isinalaysay ni Al-Bukhari 25, at Muslim 22]

* Ang kahulugan ng salaysay ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam] na (Nautusan akong Digmain ang mga tao…) ay isang kautusan mula sa Allaah sapagka't ang Propeta [salla Allaahu alaihi wassalam] ay sumusunod sa lahat na Kanyang kautusan at siya ang nagpaparating buhat sa Allaah (subhanahu ta'alaa) at gayundin ang lahat ng Propeta at Sugo, sila ay tagapagparating mula sa Allaah sa anumang kautusan at ipinagbabawal sa kanila, sila ang tagapamagitan sa Allaah at Kanyang nilikha hinggil sa pagpaparating ng Mensahe. - at ang kanyang tinutukoy sa salitang (mga tao) ay mga di-mananampalataya (Kuffar). - hanggang sa sila ay sasaksi na walang Diyos na dapat sambahin maliban sa Allaah at katotohanan si Muhammad ay Sugo ng Allaah…ibig sabihin ay sila ay papasok sa pananampalatayang Islam sapagka't ito ang siyang pinili ng Allaah na Relihiyon para sa Kanyang mga alipin at wala na siyang ibang tatanggapin maliban dito, sinabi Niya sa Qur'an: 

(( Katotohanan ang tanging Relihiyon sa paningin ng Allah ay ang Islam…)).[Al-Imran: 19]. 

At sinabi rin Niya: 

((At sinumang humanap ng ibang relihiyon bukod sa Islam; ito ay hindi tatanggapin mula sa kanya, at sa kabilang buhay siya ay kabilang sa mga talunan)).[AL-Imran:85]. 

Walang pananampalataya liban sa Islam na siyang ipinarating ng mga Sugo [sumakanila nawa lahat ang kapayapaan] hanggang sa Kanyang sinugo si Muhammad [salla Allaahu alaihi wassalaam] at ang Islam rin ang itinawag sa kanyang ipinarating [salla Allaahu alaihi wassalaam]. Ang Islam ay may mga saligan na nabanggit lahat sa unang hadith sa pag-uulat ni Ibn Umar [radhillaahu anhu]. 

At sa Islam hindi sapat ang pagsaksi lamang sa Kaisahan ng Allaah at pagka propeta ni Muhammad bagkus dapat isagawa ng taong pumasok sa Islam ang limang beses na pagdarasal (Salah) sa loob ng isang araw ayon sa tama nitong paraan at taimtim itong isinasagaw para sa Allaah kaya nabanggit ito ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam] sa Hadith na ating paksa, ito ang ikalawang haligi ng islam, sinabi ng Allaah sa Qur'an: (( Katotohanan ang pagdarasal ay pumipigil sa mga kahalayan at kasamaan.))[Al-Ankabut: 45]. Ito ang namamagitan sa taong Muslim at hindi Muslim, sinabi ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam]: (Ang namamagitan sa alipin at ang di-pananampalataya at pagtatambal (sa Allah) ay pag-iwan ng pagdarasal). [Isinalaysay ni Muslim 82]. 

Kaya sinuman ang hindi nagdarasal ay hindi Muslim kahit sasaksihan pa niya na walang Diyos na dapat sambahin liban sa Allaah at si Muhammad ay Kanyang Sugo; maliban kung siya ang magdarasal [Salah]. 

- at pagbigay ng katungkulang kawang-gawa (Zakat), ito ay madalas nababanggit sa Qur'an kasama ang Pagdarasal, ang Salah ay pagsambang pisikal at ang Zakat naman ay pagsamba na may kinalaman sa kayamanan, ito ay obligado at kabilang sa mga saligan ng Islam. Tatlong haligi ng Islam lamang ang nabanggit sa Hadith na ito sapagka't ang lahat ng ito ay pangunahing obligasyon ng isang Muslim at ang iba pang saligan ay nararapat ding isagawa ng Muslim gaya ng pag-aayuno sa Buwan ng Ramadhan at pagsasagawa ng Hajj sa Makkah. 

* ligtas ang kanilang buhay at kayamanan (ari-arian): ito ay nagpapatunay na ipinagbabawal patayin o digmain ang mga Muslim o mga mananampalataya dahil ang isang Muslim ay banal ang kanyang dugo at hindi maaaring patayin ng hindi makatarungan. Sinabi ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam]: (Katotohanan ang inyong buhay, ari-arian (yaman) at dangal ay banal).[Isinalaysay ni Al-Bukhari at Muslim].

Kaya ang tanging layunin lamang sa pakikibaka sa pananampalatayang Islam ay upang mangibabaw ang salita ng Allaah –Ang Kataas-taasan- at hindi upang magmalaki dito sa kalupaan o kumitil lamang ng buhay ng iba, o maghiganti sa mga hindi Muslim. 

* maliban sa karapatan ng Islam (kung sila ay may nalabag dito): kaya kung may nagawa silang paglabag sa Islam na ang kaparusahan ay kamatayan; pagbabayaran nila ito ng kamatayan katulad ng taong napatunayang pumatay ng hindi makatarungan, ang taong may-asawa at nangalunya at ang taong tumalikod sa pananampalataya pagkatapos niyang maniwala, sinabi ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam]: (Sinuman ang baguhin (talikuran) ang kanyang pananampalataya; hatulan siya ng kamatayan).[Isinalaysay ni Al-Bukhari 3017,6922]. Subali't ang magsasagawa nito ay hukuman ng Islam at hindi ang bawat karaniwang tao.

 * Ang Islam ay nangangalaga sa limang mahahalagang bagay :

 1. Relihiyon: Upang hindi ito maging laruan lamang ng mga taong Murtad (tumalikod sa pananampalataya). At dahil dito kaya dinigma ni AbuBak'r [radhillaahu anhu] ang mga taong tumalikod sa Islam sa kanyang pamumuno nang tumanggi silang magbigay ng Zakat o obligadong kawang-gawa at ang mga taong nag-aangking Propeta gaya ni Musaylamah at Aswad Al-Ansi.

- kaya sinumang itakwil ang pagkaobligado ng Zakat ay tunay na tumalikod sa pananampalatayang Islam at sinumang tumangging ibigay ito sanhi ng pagdadamot; dapat kunin ng hukuman mula sa kanya ang zakat nang sapilitan at kung mayroon siyang lakas at lumaban, dapat siyang labanan at digmain hangga't hindi nagbigay ng Zakat at manumbalik sa pagsasakatuparan ng kanyang tungkulin dahil ito ay kabilang sa mahahalagang haligi ng Islam. 

* At ang Allaah na lamang ang bahala sa pagtutuos sa kanila: Ang kahulugan nito ay tatanggapin natin ang kanilang hayag na katayuan, kung sila'y pumasok sa Islam o nagsasabing sila ay mga Muslim; ituring natin silang mga Muslim hangga't wala silang nagawang nakasisira ng pagkamuslim at hinggil sa anumang nilalaman ng kanilang mga puso, Ang Allaah lamang ang nakababatid nito at Siya ang magtutuos nito sa kanila pagdating ng Araw ng paghuhukom kung ito ba ay dapat o kasinungalingan. 

- Kaya sinuman ang tunay na mananampalataya mula sa kanyang puso ay mabibilang sa mga mananahanan ng Paraiso at sinumang nagkunwaring Muslim dito sa Mundo habang ikinukubli ang kawalan ng pananampalataya; mabibilang siya sa mga Munafiq o mapagkunwari at kabilang siya sa mga mananahanan sa Impiyerno, sinabi ng Allaah subhanahu wata'alaa sa Qur'an: ((Katotohanan, ang mga mapagkunwari ay nasa kailaliman ng Apoy (ng Impiyerno). At kailanman ay wala kang matatagpuang makatutulong para sa kanila)).[An-Nisa 145]. 

Gayon pa man, walang sinumang nakakabatid ng pagkukunwari na nasa mga puso  maliban sa Allaah at hindi tayo dapat maghusga kundi ang ating nakikita lamang; kaya sinumang nagpakita ng kabutihan ay ituring nating kabilang sa mga mabubuti at sinuman ang nagpakita ng kasamaan; ituring nating kabilang sa mga masasama at ang Allaah na lamang ang magtutuos sa kanila. 

* Ang hadith na ito ay isang pinanghahawakang katibayan ng mga eskolar na nagsasabing: " tanggap ng hukuman ng Islam ang pagbabalik loob ng Zindiq (mapagkunwari) kapag naihayag niya ang pananampalatayang Islam at hindi maaaring patayin kahit na may mga iilang palantandaan ng kanyang pagkukunwari sa pananampalatayang Islam katulad ng ginawa noon ng Propeta [salla Allaahu alaihi wassalaam] na nakikitungo sa mga Munafiq (mapagkunwari) sa Madinah katulad ng kanyang pakikitungo sa mga Muslim kahit na batid niya ang lihim na pagkukunwari ng ilan sa kanila. Ito ang siyang kinatigan ni Imam As-Shafie at Ahmad ayon sa iba niyang opinyon at karamihan sa mga eskolar ayon kay Al-Khattabi

Imaam Ash-Shaafi’i Quotes

“Every issue of which I spoke in a manner that goes against the Sunnah, I retract it during my lifetime and after my death.” 

[Al-Khateeb in Al-Faqeeh wal-Mutafaqqih]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

“We affirm these attributes that the Qur’aan came with, and those that are mentioned in the sunnah; and we negate the idea of something resembling Him (tashbeeh), since He negated this from Himself, saying:

 “There is nothing like unto Him.” [42:11]”

 [Siyar A’laamin Nubalaa’ 20/341]

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“I left Baghdaad, and I did not leave behind me a man better, having more knowledge, or greater fiqh (understanding), nor having greater taqwaa (piety) than Ahmad Ibn Hanbal.” 

[Siyar ‘Alaamin Nubulaa’, 11/177-358]

Uma Ibn Al Khattaab Quotes

“Whoever decorates himself by displaying to the people some characteristics that Allaah knows are contrary to his real characteristics, will be disgraced and dishonored by Allaah.”

 [Ad-Daaraqutnee, 4/207]

Sayings of the Scholars

Imaam Ash-Shafi'ee 
Umar Ibn Al Khattaab
Al Hasan Bashree
Fudayl Ibn Iyaad
Sufyan Ibn Unaynah
Muhammad Ibn Abdul-Baqi Al-Hanbali

"Ang Relihiyon ay Naseeha"

عن أبي رُقَيَّةَ تَميمِ بنِ أوْسٍ الدَّاريِّ رَضِي اللهُ عَنْهُ أنَّ النَّبيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قالَ: (الدِّينُ النَّصِيحَةُ). قُلْنَا: لِمَنْ؟ قالَ: {للهِ وَلِكِتَابِهِ وَلِرَسُولِهِ وَلأَِئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ وَعَامَّتِهِمْ} رواه ومسلمٌ.

Ulat mula kay Abi Ruqayyah Tamim bin Aws Ad-Dari [radhi Allaahu anhu]: 

Katotohanan ang Propeta [salla Allaau Alaihi wassalaam] ay nagwika: (Ang Relihiyon (pananampalataya) ay Naseeha (mabuting pagpapayo, katapatan, katarungan at pagiging dalisay), aming sinabi:" Para kanino O Sugo ng Allah? Sinabi niya: ( alang-alang sa Allaah at sa Kanyang Aklat (Qur'an), Kanyang Sugo, sa mga pinuno ng mga Muslim at sa lahat ng mga Muslim).

 [Isinalaysay ni Muslim 55]

ANG NAG-ULAT NG HADITH

Siya si Tamim bin Aws bin Kharija mula sa angkan ng Ad-Dar, Abu Ruqayyah ang kanyang palayaw. Siya ay nanirahan sa Madinah pagkaraan ng kanyang pagyakap sa Islam at pagkatapos ay pumunta sa Syria pagkaraan ng kamatayan ng ikatlong Khalifa na si Uthman bin Affan [radhi Allaahu Anhu]. Isa siya sa mga kasamahan (Sahabah) ng Propeta [salla Allaahu Alaihi wassalaam], dating isang Kristyano at yumakap sa Islam sa taong ika-9 ng Hijrah, kilala siya sa kanyang taglay na kabutihan at taimtim na pananampalataya sa Allaah at mahilig magbasa ng Qur'an, may nakapag-ulat na natatapos niyang basahin ang buong Qur'an sa loob ng isang lingo lamang at ayon din sa ulat; nakapag-ulat siya ng Hadith mula sa Propeat [salla Allaahu Alaihi wassalaam] ng 18 na Hadith, isa na rito ang ating paksa na nasa Sahih Muslim, siya ay namatay sa taong ika-40 ng Hijrah –kalugdan nawa siya ng Allah-. 

* Tinutukoy ng hadith na ito na ang Naseeha o pagpapayuhan ay saklaw niya ang mga katangian ng Islam, Eeman (pananampalataya) at Ihsan na ating una ng nabanggit sa hadith ni Anghel Jibril at tinawag ang lahat ng ito na pananampalataya, sapagka't tunay na ang Naseeha nangangailangan ng pagsasakatuparan nang mga obligasyon na ganap at kung wala ang mga ito; hindi magiging ganap ang pagpapayuhan (Naseeha) alang-alang sa Allaah at hindi naman ito maisasakatuparan nang ganap kung wala ang ganap na pagmamahal. 

- Sinabi ni Al-Khattabi: " Ang Naseeha ay salitang ginagamit sa pangungusap kapag nais mo ng kabutihan para sa taong pinapayuhan". Sinabi rin niya: " Ang salitang Naseeha sa wikang arabik ay nangangahulugan [din] ng pagiging dalisay kaya ang kahulugan ng Naseeha para sa Allaah ay tuwid na tumpak at tamang paniniwala sa Kanyang kaisahan ay taos-pusong pagsamba para lamang sa Kanya, at ang Naseeha para sa Kanyang aklat (Qur'an) ay ganap na paniniwala rito at pagsasakatuparan sa anumang nilalaman nito at ang Naseeha alang-alang sa Kanyang Sugo ay paniniwala sa kanyang pagkapropeta at pagsunod sa anumang itinuro niya at pag-iwas sa anumang ipinagbawal niya at ang Naseeha alang-alang sa lahat ng mga Muslim ay pamamatnubay sa kanila tungo sa kanilang kapakanan".

Ang Naseeha ay binubuo ng dalawang uri

1- Obligadong Naseeha: ito ang lubos na pagmamahal sa Allaah sa pagsasakatuparan ng anumang iniatas Niya at pag-iwas sa anumang Kanyang ipinagbawal. 

2- Bulontaryong Naseeha (Nafilah): Ang kanyang pagpaparaya; uunahin niya ang pagmamahal sa Allah kaysa pagmamahal sa sarili. 

* At ang Naseeha alang-alang sa Kanyang Aklat (Qur'an) - ay paniniwala sa aklat na ito at lubos na pagmamahal sa Qur'an at pagdakila rito dahil ito ay salita ng Tagapaglikha, lubos na pagnanais sa pag-unawa ng nilalaman nito at ganap na pagsasakatuparan sa mga kautusang nilalaman nito, pagtuturo sa iba ng anumang kanyang natutunan at naunawan mula sa Aklat na ito, at siya ay nanatiling pinag-aaralan ito bilang pagmamahal at gawin ang mga magagandang asal na itinuturo ito (Qur'an). Kaya ang Naseeha sa Kanyang Aklat ay sa pamamagitan ng mga sumusunod: 

1- Ang iyong paniniwala na ito ay tunay na salita ng Allaah 

2- Ang iyong pag-aaral sa Aklat na ito 

3- Ang pagparami sa pagbabasa sa Aklat na ito 

4- ang pag-unawa sa nilalaman nito; 

5- Ang pagtaguyod at pagsakatuparan sa mga katuruang nilalaman nito Ang kaalaman ay nangangailangan ng gawa sapagkat ang kaalaman lamang na walang gawa ay walang kabuluhan kahit na ikaw pa ang pinakamagaling bumasa ng Qur'an at kahit na naisaulo mo ang buong nilalaman ng Qur'an kung hindi mo naman ito isinasagawa. - 

*At ang Naseeha alang-alang sa Kanyang Sugo [salla Allaahu Alaihi wassalaam] - ay pagsusumikap sa pagsunod sa kanyang katuruan at pagtatanggol sa kanya at paggugol ng yaman kung nais niya at pag-uunahan sa pagmamahal sa kanya [salla Allaahu Alaihi wassalaam]. At pagkatapos ng kanyang kamatayan ay: pagsusumikap upang saliksikin ang kanyang katuruan at pamamaraan, pagsasaliksik sa kanyang magagandang asal at ugali at pagpapahalaga sa kanyang kautusan, pananatiling pagtataguyod sa kanyang katuruan at lubos na pagkamuhi at pagtakwil sa sumasalungat sa kanya at pagmamahal sa sinumang nagmamahal sa kanya at kanyang katuruan at pag-iwas sa pagsisinungaling laban sa kanya. 

*At ang Naseeha alang-alang sa mga Pinuno ng mga Muslim -ay pagnanais sa kanilang kabutihan, patnubay at katarungan, pagnanais sa pagkakaisa ng Ummah sa kanilang pamumuno at pagkamuhi sa pagkakawatak-watak sa kanilang pamumuno, at pagsunod sa kanila sa kabutihan at hindi labag sa Allaah alang-alang sa kautusan ng Allaah na sundin ang mga pinuno at pagbibigay ng payo sa kanila at pananalangin sa Allaah na lagi silang gabayan at patnubayan sa kanilang pamumuno at sila ay mananatiling matuwid at makatarungan, pagtulong sa kanila upang makamtan ang katarungan at lilitaw ang katotohanan, at pag-iwas mula sa paninirang-puri sa laban sa kanila at panlilibak sa kanila. 

*At ang Naseeha para sa lahat ng mga Muslim - ay pagnanais ng kabutihan sa kanilang lahat, pagmamahal sa kanila at pagtataguyod sa kanilang kapakanan, pagkamuhi sa anumang makapipinsala sa kanila at pagmamahal sa kanilang mahihina at paggalang sa kanilang matatanda; pagiging malungkot kapag nalungkot ang mga Muslim at maligaya kapag sila ay maligaya at pagnanais ng pananatili ng biyaya sa kanila at pagtatanggol at pagtulong sa kanila laban sa kanilang mga kaaway, at pagiging makatarungan sa kanila at iwasang sila ay madaya. At kabilang sa mga uri ng Naseeha (pagpapayo at kabutihan) ay pagbigay ng tama at makatarungang payo sa sinumang hiniling ang iyong payo at opinyon katulad ng kautusan ng Propeta [salla Allaahu Alaihi wassalaam] kanyang sinabi: ( Kapag humiling ng payo ang isa sa inyo sa kanyang kapatid ay dapat niyang payuhan). Isinalaysay ni Muslim (1715).

 * Ang salaysay ng Propeta [salla Allaahu Alaihi wassalaam] sa Hadith na ito ay kabilang sa kanyang katangian na may maigsing pananalita subali't malaman; kaya ang Relihiyon (Pananampalataya) ay lahat tinatawag na Naseeha dahil dito kanyang sinabi: (pananampalataya ay Naseeha (mabuting pagpapayo, katapatan, katarungan at pagiging dalisay) at sinuman ang walang Naseeha kailanman ay tunay na walang pananampalataya at kung mayroon naman siyang kakulangan sa Naseeha ay tiyak na may kakulangan sa kanyang pananampalataya; ang pananampalataya ay nagiging ganap at nakukulangan, nawawala sanhi ng pagkawala ng Naseeha o kakulangan nito.

Inihanda at Isinalin sa Tagalog ni: Ustadh Salamodin D. Kasim

"Ang Halal at Haram"

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: سَمِعْت رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ:

 "إنَّ الْحَلَالَ بَيِّنٌ، وَإِنَّ الْحَرَامَ بَيِّنٌ، وَبَيْنَهُمَا أُمُورٌ مُشْتَبِهَاتٌ لَا يَعْلَمُهُنَّ كَثِيرٌ مِنْ النَّاسِ، فَمَنْ اتَّقَى الشُّبُهَاتِ فَقْد اسْتَبْرَأَ لِدِينِهِ وَعِرْضِهِ، وَمَنْ وَقَعَ فِي الشُّبُهَاتِ وَقَعَ فِي الْحَرَامِ، كَالرَّاعِي يَرْعَى حَوْلَ الْحِمَى يُوشِكُ أَنْ يَرْتَعَ فِيهِ، أَلَا وَإِنَّ لِكُلِّ مَلِكٍ حِمًى، أَلَّا وَإِنَّ حِمَى اللَّهِ مَحَارِمُهُ، أَلَّا وَإِنَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً إذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، وَإذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ، أَلَا وَهِيَ الْقَلْبُ".

 رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [ رقم: 28 [، وَمُسْلِمٌ [ .] رقم:1599

Ulat mula kay Abu Abdullah An-Nu'man bin Bashir [رضي الله عنه] kanyang sinabi: 

Narinig ko ang Sugo ng Allaah [صلى الله عليه وسلم] na kanyang sinasabi: ( katotohanan Ang Halal [Pinahihintulutan] ay malinaw at ang Haram [ipinagbabawal] ay malinaw, at sa pagitan nito ay mga bagay na kahina-hinala [hindi malinaw]; hindi ito batid ng maraming tao, kaya sinumang umiwas sa mga kahina-hinalang bagay [di-tiyak]; tunay na nadalisay niya ang kanyang Relihiyon at dangal, at sinumang nakagawa ng kahina-hinalang bagay [di-tiyak]; siya ay nasadlak sa Haram [ipinagbabawal], na katulad ng nag-aalaga ng hayop, hinahayaan ito sa paligid ng mga bawal na pananim [pastulan], na muntik ng makain [ang mga bawal na pananim]. Tunay na bawat pinuno [ o Hari] ay may pinangangalagaan, tunay na ang pinangangalagaan ng Allaah ay ang kanyang mga ipinagbabawal, katotohanan! Mayroong kimpal ng laman ang katawan; kapag ito ay naging maayos [mabuti], magiging maayos ang buong katawan at kung ito ay nasira [naging masama]; masisira [sasama] ang buong katawan, katotohanan ito ang Puso).

 [Isinalaysay ni Al-Bukhari 1/126-4/290 fat'h, at Muslim 1599]

ANG NAG-ULAT NG HADITH 

Siya si An-Nu'man bin Bashir bin Saad bin Tha'alabah Al-Ansari Al-Khajraji, isang pinuno at maalam [eskolar], kasama ng Sugo ng Allaah [صلى الله عليه وسلم], ang kanyang palayaw ay Abu Abdullaah [Ama ni Abdullaah], at siya ay pamangkin ni Abdullaah bin Rawahah. Kabilang siya sa mga batang Sahabah [kasamahan] ng Propeta [صلى الله عليه وسلم], siya ang pinakaunang ipinanganak sa islam mula sa mga Ansar [taga Madinah]. Nang siya ay ipanganak; dinala siya ng kanyang ina sa Propeta [صلى الله عليه وسلم] at ibinalita ng Propeta sa kanyang ina na siya'y mamumuhay ng marangal, mamatay na Martir at makakapasok ng Paraiso, isa siya sa naitalaga ni Muawiyah [رضي الله عنه] na pinuno, kaya naging pinuno sa Kufa ng ilang taon lamang at pagkatapos ay naging Hukom sa Damascus at naging pinuno rin pag-karaan nito sa Homs. Umabot ng 114 na hadith ang kanyang naiulat, siya ay napatay [ na Martir] ni Khalid bin Khuli Al-Kala'ie taong 65 ng Hijri [رضي الله عنه] .

 * "katotohanan Ang Halal [Pinahihintulutan] ay malinaw at ang Haram [ipinagbabawal] ay malinaw" ang kahulugan nito ay napakalinaw ng bagay na pinapahintulutan at ang ipinagbabawal sa pananampalatayang Islam subali't ang pagitan nito ay hindi batid at di-tiyak ng maraming tao kung ito ba ay pinapahintulutan o ipinagbabawal? Samantala silang mga matatatag sa kaalaman ay malinaw sa kanila ang lahat kung ito ba ay Halal o Haram. 

* Hindi namatay ang Sugo ng Allah [صلى الله عليه وسلم] maliban na ang Pananampalatayang Islam ay naging kumpleto at ganap, sinabi ng Allaah sa Qur'an: ((…Sa araw na ito, aking ginawang ganap ang inyong Relihiyon para sa inyo, ginawang lubos ang Aking pagpapala sa inyo at ikinalugod [na pinili] para sa inyo ang Islam bilang inyong Relihiyon)). [AL-Maidah: 3]. Sinabi ni Abu Dharr [رضي الله عنه]:" Namatay ang Sugo ng Allaah [صلى الله عليه وسلم] at walang ibong iginagalaw ang mga pakpak sa himpapawid kundi binanggit niya sa amin ang kaalaman hinggil dito". [Isinalaysay ni Ahmad 5/53,162]. 

* Samakatuwid! Wala ng iniwan ang Allaah at Kanyang Sugo na Halal at Haram maliban na ito ay nilinaw at ipinahayag ngunit ang iilan dito ay mas malinaw sa mga tao kaysa sa iba. - kabilang sa mga dahilan ng pagiging Malabo ng iilang bagay ay ang mga sumusunod: 

1- Ito ay malinaw lamang sa mga Pantas [eskolar o maalam] at hindi malinaw sa mga karaniwang tao. 

2- Maaaring hindi malinaw ang pagkakaintindi sa basihan nito sa Qur'an o Sunnah [Hadith]. At iba pang dahilan. Nang sabihin ng Propeta [صلى الله عليه وسلم]: (hindi ito batid ng maraming tao); nangangahulugan itong may iilan paring alam ang katotohanan hinggil dito, kung ito ba ay Haram o Halal. 

  

* Dapat tiyak ang bawat isa sa mga bagay na kanyang ginagawa; hindi niya maaaring gawin maliban kung natitiyak niyang ipinapahintulot ito ng Islam at hindi rin niya dapat sabihing haram ang isang bagay maliban kung tiyak siyang ito ay ipinagbabawal at may kalakip na katibayan. Isang araw may isang lalaki na sumangguni sa Propeta [صلى الله عليه وسلم] na habang siya'y nagdarasal; para bang nararamdaman niyang may lumabas na hangin mula sa kanya at hindi siya tiyak na may lumalabas ba o wala? Kaya sinabi ng Propeta [صلى الله عليه وسلم]: ( Huwag ka munang lumisan maliban kung nakarinig ka ng tunog o ito ay iyong naaamoy). [ Isinalaysay ni Al-Bukhari 137, at Muslim 361]. 

* Si Imam Ahmad bin Hanbal [رحيم الله] ay nagbigay ng dalawang pakahulugan sa bagay na kahina-hinala [hind malinaw at di-tiyak] na nabanggit sa Hadith: 

1- ito ay kalagayan sa pagitan ng malinaw na pinapahintulutan at malinaw na ipinagbabawal, at sinumang iniwasan ito; tunay na dinalisay niya ang kanyang pananampalataya. 

2- ito ang paghahalo ng Halal at Haram - kapag ang ari-arian o kayamanan ay magkahalo ang Halal at Haram dapat iwasan ito ng may ari lalong-lalo na kapag mas marami ang ipinagbabawal at mas mainam na hindi gamitin; maliban kung maliit lang na bagay ang naihalo at hindi kayang alamin kung alin dito ang ipinagbabawal na yaman. - at kung kailan nabatid na ang isang bagay ay ipinagbabawal, hindi ito maaaring angkinin o gamitin sapagka't ito ay bawal. 

* pinagtibay rin ng Hadith na ito ang pagiging mainam ng paglayo at pag-iwas sa mga bagay na kahina-kahinala at di-tiyak, sinabi ng isa sa mga naunang eskolar: " Sinuman ang inilagay ang sarili sa kahina-hinalang bagay; huwag niyang sisihin ang sinumang magbigay ng masamang hinala sa kanya". 

* tunay na ang Allaah ay pinangangalagaan ang kanyang mga ipinagbabawal: pinigilan ng Allaah ang Kanyang mga alipin mula sa paglapit sa Kanyang mga ipinagbabawal at ito ay tinawag Niyang mga hangganan, katulad ng kanyang sinabi sa Qur'an: ((Ito ang mga hangganan ng Allaah, kaya sila ay huwag ninyong lalapitan.)).[ Al-Baqarah 187]. 

* kabilang rin ito sa mga basihan hinggil sa pagpipigil ng mga bagay na siyang nagiging dahilan upang mahulog ang tao sa kasalanan at mga ipinagbabawal na bagay, kaya may panuntunan ang batas ng Islam [Shari'a] na nagsasaad ng: " Ang inuming nakalalasing ang marami nito ay ipinagbabawal at ang pag-inom ng bahagya nito". 

* at tungkol sa sinabi ng Propeta [صلى الله عليه وسلم]: (…Mayroong kimpal ng laman ang katawan; kapag ito ay naging maayos [mabuti], magiging maayos ang buong katawan at kung ito ay nasira [naging masama]; masisira [sasama] ang buong katawan, katotohanan ito ang Puso), nagpapatunay na ang pagiging mabuti ng galaw at gawain ng buong katawan ay nakasalalay sa pagiging maayos ng puso. Kapag ang kanyang puso ay mabuti at dalisay, walang laman kundi pagmamahal sa Allaah at pagmamahal sa minamahal ng Allaah, takot sa Allaah at pangamba mula sa pagkasadlak sa anumang kinamumuhian ng Allaah; tunay na magiging mabuti at maayos ang kanyang buong katawan. At kung marumi at masama naman ang kanyang puso, walang laman kundi pag-aalinlangan at pagtalikod sa pananampalataya at mga makamundong bagay lamang na nagpipigil sa kanya tungo sa landas ng Allaah; tunay na magiging masama at masisira din ang galaw at gawain nang buong katawan. 

* Ang puso ay tinatawag na Hari ng buong katawan at lahat ng bahagi ng katawan ay kanyang kawal, sila'y sunod-sunuran sa kanya at wala silang sinusuway sa kanyang mga utos; kaya kapag mabuti ang Hari mabuti rin ang mga kawal at nasasakupan at kung siya'y masama sasama rin ang mga kawal.

- Walang kabuluhan ang mga puso sa Allaah maliban sa pusong dalisay at mabuti, katulad ng Kanyang sinabi sa Qur'an: ((Ang Araw na walang maitutulong ang yaman o mga anak, maliban sa sinumang dumating sa Allah na may dalisay [mabuti] na puso)). [As-Shu'ara: 88-89]. 

Sinabi ni Al-Hassan [ kahabagan nawa ng Allah]: " Hindi tumitingin, nagsasalita, ginagamit ang kamay at tumintindig sa dalawang paa maliban na [bago ko ginagawa] aking tinitingnan muna kung ito ba ay pagsamba o kasalanan? Kung ito ay pagsamba ay itinutuloy ko, at kapag ito ay kasalanan ay hindi ko itinutuloy". Sila ang mga taong may mabuti, dalisay at busilak na puso. 

* Sa pamamagitan ng kimpal ng laman na nasa dibdib ng tao (puso) ay kanyang nakikilala ang kaibahan ng mabuti at masama, may pakinabang o wala at dalisay o marumi, sinabi ng Allaah: (( katotohanan, hindi ang mga mata ang nabubulag, kundi ang nabubulag ay mga puso na nasa mga dibdib)). [Al-Hajj: 36]. Kaya kapag nabulag ang puso; masasadlak ang tao sa pagtatambal sa kaisahan ng Allaah, pagtalikod sa pananampalataya at mga kasiraan at kung ang puso ay nakakakita; makikita niya ang lahat ng ito at kanyang maiiwasan. Dahil dito naging madalas na panalangin ng Propeta [صلى الله عليه وسلم] ang: ( O [Allah na] Nagbabago ng mga puso at paningin! Patatagin Mo po ang aking puso sa Iyong Relihiyon.) 

- Nararapat lang sa bawat isa na palagiing hilingin sa Allaah na patnubayan lagi ang kanyang puso at lagi niyang iwasan ang mga ipinagbabawal ng Allaah sapagkat ang lahat nang ito ay sumisira sa mga puso ng mga mananampalataya; kapag siya'y tumingin sa ipinagbabawal ay masisira ang kanyang puso, kung makikinig siya sa ipinagbabawal o kakain ng ipinagbabawal ay masisira ang kanyang puso, nasa tao ang paggawa ng mga dahilan upang gabayan ng Allaah ang kanyang puso.

"Gawaing Bid'ah! Hindi Tanggap sa Islam"

عَنْ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ أُمِّ عَبْدِ اللَّهِ عَائِشَةَ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا -، قَالَتْ:

  قَالَ: رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - "مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ"؛  

[ رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ [رقم: 2697]، وَمُسْلِمٌ [رقم: 1718].

وَفِي رِوَايَةٍ لِمُسْلِمٍ: "مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ".

 Ulat mula sa Ina ng mga mananampalataya; Ina ni Abdullah; Aisha [رضي الله عنها] siya ay nagwika: sinabi ng Sugo ng Allaah [صلى الله عليه وسلم]: 

"Ang sinumang gumawa ng panibago (paraan ng pananampalataya) sa Relihiyong ito na hindi (naman] kabilang dito; ito ay tatanggihan (hindi katanggap-tanggap)."

[Isinalaysay ni Al-Bukhari 2697 at Muslim 1718] 

At sa salaysay ni Muslim: 

(Sinuman ang gumawa ng gawaing hindi kabilang sa aming katuruan; ito ay tatanggihan [hindi katanggap-tanggap]).

ANG NAG-ULAT NG HADITH 

Siya ang isa sa tinaguriang Ummul Mu'mineen [ina ng mga mananampalataya] na si Aisha, anak na babae ni Abu Bak'r (رضي الله عنه), pinakasalan siya ng Propeta [صلى الله عليه وسلم] bago ang paglikas [Hijrah] at naangkin niya ito sa Madinah sa edad n 9 taong gulang at namatay ang Propeta [saw] na ang kanyang edad ay 18 taong gulang. Siya [si Aisha] ang pinakamatalino sa mga tao sa kanyang kapanahunan, pinakamaalam at may pinakamagandang pananaw, siya ay naging isang halimabawa at huwaran sa kabutihang-loob at bukas-palad, nakapag-ulat mula sa Sugo [saw] ng maraming Hadith at umabot ang kanyang ulat ng 2210 na hadith. Siya [رضي الله عنها] ay namatay sa Madinah, Martes ng gabi ika-17 sa buwan ng Ramadhan o Shawwal sa taong ika-57 o 58 ng Hijrah, nagsagawa ng Salah [pagdarasal] para sa kanya si Abu Hurairah [رضي الله عنه] at siya ay nailibing sa Al-Baqi'. Siya ay walang anak nguni't naging palayaw na niya ang Umm Abdullah [ina ni Abdullah] sapagka't tiyahin siya ni Abdullah bin Az-Zubair at ang tiyahin ay parang ina na rin at sa katayuan nito. 

* Ang naituturo ng Hadith na ito ay ang anumang gawain sa pananampalataya na hindi naayon sa katuruan ng Islam ay hindi tatanggapin ng Allaah

* sa kanyang sinabi (…ng panibagong paraan ng pananampalataya]): ibig sabihin na wala itong katibayang mapapatunayan mula sa Qur'an o sa katuruan ng Propeta (صلى الله عليه وسلم). At ang mga gawaing pagsamba at lahat ng gawain ay nangangailangan ng dalawang kondisyon upang tanggapin ito ng Maluwalhating Allaah:

1- Ito ay isinagawa alang-alang sa Allah lamang [Ikhlas]. 

2- Ito ay isinagawa alinsunod sa katuruan ng Propeta [صلى الله عليه وسلم] [Mutaba'atur Rasul]. 

Kaya kapag gumawa ang isang tao ng gawaing walang halong pagtatambal sa Allaah, samakatuwi'd ito ay alang-alang lamang sa Kanya; subali't KUNG labas NAMAN sa katuruan ng Propeta Muhammad (صلى الله عليه وسلم) ; ito ay tinatawag na Bid'ah (panibago sa pananampalataya) at hindi ito tatanggapin ng Allaah. عز وجال

 * Pinapatunayan ng Hadith na ating paksa na lahat ng Bid'ah ay hindi katanggap-tanggap at lahat ito ay masama, walang tinatawag na mabuting Bid'ah [Bid'ah hasanah] dahil sinabi ng Propeta (صلى الله عليه وسلم): ( At katotohanan ang bawat panibago [ sa pananampalataya] ay Bid'ah at ang bawat Bid'ah ay kaligawan). [Isinalaysay ni Muslim, Abu Dawud, At-Tirmizi, An-Nasai, Ibn Majah, Ahmad, Darimi, Tabarani, Ibn Hibban, Al-hakim at Al-Bayhaqi]. Ang mga taong nagsasabing mayroong mabuting Bid'ah ay tunay na nais lang nilang palabasin ang mga iilang panibagong gawaing pagsamba o Bid'ah ay isang mabuting gawain at pinapahintulutan ito sa Islam; kanilang sinasabi na ang pagdiriwang ng araw ng kapanganakan ng Propeta (صلى الله عليه وسلم) [Mawlid] ay kabilang sa mabuting Bid'ah at ang pagdiriwang nito ay hindi ipinagbabawal sa Islam dahil isang pagpapatunay lamang sa lubos na pagmamahal sa dakilang Propeta (صلى الله عليه وسلم). Kaya kung titingnan natin ang salaysay NILA at paniniwalang  ito; lumalabas na hindi minamahal ni Abu Bak'r, Umar, Uthman, Ali bin Abi Talib at iba pang kasamahan ng Propeta si Propeta Muhammad (صلى الله عليه وسلم) sapagka't ni-isa sa kanila walang nagdiriwang ng araw ng kapanganakan ng Propeta bagkus ang lahat ng Salaf sa mga mainam na Siglo o sa panahon ng mga Sahabah, mga sumunod sa kanila at sumunod sa mga sumunod sa kanila [sumunod sa tabi'een] ay hindi nila ipinagdiriwang ang araw ng kapanganakan ng Propeta (صلى الله عليه وسلم).

ANG MGA GAWAIN AY NAHAHATI SA DALAWA; MGA GAWAING PAGSAMBA [IBADAT] AT MGA TRANSAKSYON [MU'AMALAT]: 

- Ang mga gawaing may kinalaman sa pagsamba; kung ito ay isinagawa ng labas sa batas ng Allaah at Kanyang Sugo ng lubusan ay hindi katanggap-tanggap mula sa kanya at ang taong yaon ay saklaw ng sinabi ng Allaah sa Qur'an: (( O, sila ba ay may katambal [na ibang mga diyos] na nagtakda [o nagtatag] para sa kanila ng Relihiyon na hindi pinahintulutan [ o sinang-ayunan] ng Allah?...)). [As- Shura: 21]. Kaya't sinumang nagpakalapit sa Allaah sa pamamagitan ng gawaing hindi ginawa ng Allaah at Kanyang Sugo na gawaing pagsamba; ang gawain niyang ito ay walang saysay siya ay katulad nilang nagdarasal sa sagradong bahay [ka'abah] sa Makkah at ang dasal nilang iyon ay walang kabuluhan maliban sa pasuwit [o sipol] at tunog ng palakpak ng mga kamay.

* Isang araw may nakita ang Propeta (صلى الله عليه وسلم) na isang lalaki nakatayo sa ilalim ng init ng araw; siya'y nagtanong hinggil sa lalaking ito?: may nakapagsabi na may panata ang lalaking ito na titindig at hindi uupo sa ilalim ng init ng araw at hindi sisilong at siya ay mag-aayuno; kaya inutusan siya ng Propeta (صلى الله عليه وسلم) na umupo at pumunta sa silong at ipagpatuloy ang pag-aayuno at hindi itinuring ng Propeta ang kanyang pagtindig sa ilaim ng init ng araw bilang isang gawaing pagsamba. [Isinalaysay ni Al-Bukhari sa pag-uulat ni Ibn Abbas].

* at tungkol naman sa transaksyon [Muamalat]; alin man dito ang binago at salungat sa itinuro ng Islam katulad nang pagbabago ng parusa sa pangangalunya at ginawa itong parusang pananalapi; ibig sabihin sa halip na siya ay hagupitin ng isandaang beses kung hindi pa nakapag-asawa o babatuhin hanggang kamatayan kung nakapag-asawa na siya, ito ay pinagbayad ng salapi kapalit ng kaparusahang ipinataw ng batas ng Islam; ito ay hindi katanggap-tanggap. Ang PATUNAY nito ay ang pangyayari sa panahon ng Propeta (صلى الله عليه وسلم) nang sabihin sa kanya ng ama ng binatang nangalunya: " Katotohanan ang aking anak ay binayaran ni pulano upang gamawa sa kanya ng isang gawain at nangalunya sa kanyang asawa [kaya may nakapagsabi na] magbabayad ako ng isandaang tupa at alipin; sinabi ng Propeta [صلى الله عليه وسلم]: (ang isandaang tupa at alipin ay ibabalik sa iyo at may kaparusahan ang iyong anak na isandaang hagupit at palalayasin sa lugar sa loob ng isang taon). [Isinalaysay ni Al-Bukhari 5/301 fat'h-Muslim 1697-1698]. At anumang transaksyong labag sa batas ng islam ay hindi pinapahintulutan at hindi ito katanggap-tanggap sa Allaah katulad ng usaping kasalan kung ito ay naisagawa na hindi naayon sa katuruan ng Islam sanhi ng pagkawala ng isa sa mga kondisyon nito o obligado; ito ay mawawalan ng bisa. At kabilang sa halimbawa nito ay mga transaksyon sa pananalapi kung ito ay may patubo [usury] o pagbebenta ng bagay na ipinagbabawal ng Islam tulad ng pagbebenta ng karne ng baboy, aso, Rebulto, alak at iba pang ipinagbabawal; ang sinumang gumawa nito ay tiyak na nakagawa ng malaking kasalanan at lumabag sa batas ng Allaah.

"Tatlong Yugto ng Buhay Mo"

• 
  

  عن أبي عبد الرحمن عبد الله بن مسعود (رضي الله عنه) قال:
• حدّثنا رسول الله (صلى الله عليه وسلم) وهو الصادق المصدوق: "إن أحدكم يجمع خلقه في بطن أمه أربعين يوماً نطفةً ثم يكون علقةً مثل ذلك ثم يكون مضغةً مثل ذلك، ثم يرسل إليه الملك فينفخ فيه الروح ويؤمر بأربع كلمات: بكَتْب رزقه وأجله وعمله وشقي أو سعيد، فوالله الذي لا إله غيره إن أحد كم ليعمل بعمل أهل الجنة حتى ما يكون بينه وبينها إلا ذراع، فيسبق عليه الكتاب فيعمل بعمل أهل النار فيدخلها، وإن أحدكم ليعمل بعمل أهل النار حتى ما يكون بينه وبينها إلا ذراع فيسبق عليه الكتاب فيعمل بعمل أهل الجنة فيدخلها"
• 
  
   [رواه البخاري ومسلم]
  
  
  
  
  Ulat mula sa ama ni Abdurrahman Abdullah bin Mas'ud (رضي الله عنه) kanyang sinabi:
• " Sinabi sa amin ng Sugo ng Allaah (صلى الله عليه وسلم) at siya ay tapat [sa kanyang salita] na kapani-paniwala: (Katotohanan, ang bawat isa sa inyo ay nilikha [ng Allaah] sa loob ng sinapupunan ng kanyang ina na semelya [ng babae at lalake] na tumatagal ng apatnapung araw, at pagkaraan [nang apatnapung araw ay] nagiging Alaqah [ namumuong dugo] at pagkaraan muli [ng apatnapung araw ay] nagiging Mud'gah [kimpal ng laman], at pagkatapos; ipapadala sa kanya ang Anghel at siya ay hihipan ng buhay, at uutusang isulat ang apat na bagay: ang pagsulat sa kanyang biyaya [ikabubuhay], ang itatagal ng kanyang buhay, ang kanyang magiging gawain at kung siya ba ay magiging malungkot o Masaya [masama o mabuti]. Sumpa man sa [Allaah na] walang Diyos na dapat sambahin liban sa Kanya; tunay na ang isa sa inyo ay gagawa ng gawain ng mga tao sa Paraiso hanggang sa wala na silang pagitan [sa Paraiso] liban sa haba ng braso lamang [abot-kamay] subali't ang nakasulat na kanyang kahihinatnan [ ay Impiyerno]; kaya't siya ay gagawa ng gawain ng mga tao sa Impiyerno at makakapasok dito, at katotohanan ang isa sa inyo ay gagawa ng gawain ng mga tao sa Impiyerno hanggang sa wala na silang pagitan [sa Impiyerno] liban sa haba ng braso lamang [abot-kamay] subali't ang nakasulat na kanyang kahihinatnan [ay Paraiso]; kaya't siya ay gagawa ng gawain nang mga tao sa Paraiso , At siya ay makakapasok dito ).
• [Isinalaysay ni Al-Bukhari: 6/303 (Fat'h), at Muslim: 2643].
• 
  
• ANG NAG-ULAT NG HADITH 
• Siya si Abdullah ibn Mas'ud isa sa mga eskolar at tanyag na Sahabi, siya ang pinakamahusay magbasa ng Qur'an sa mga Sahabah, umabot ang kanyang ulat ng 848 na Hadith at nasaksihan ang lahat ng labanan kasama ang Sugo at pagkatapos ay nasaksihan ang labanan sa Al-yarmuk sa Sham matapos ang kamatayan ng Sugo. Ipinadala siya ni Umar  (رضي الله عنه) sa Kufa [Iraq] upang turuan ang mga tao doon ng mga katuruan ukol sa kanilang pananampalataya. At pagkatapos ay hinirang siya dito ni Uthman bin Affan (رضي الله عنه) bilang pinuno at pagkaraan ay inutusan siyang bumalik sa Madinah. Siya (رضي الله عنه) ay namatay sa Madinah taong ika-32 sa Hijri, sa edad na mahigit 60 taong gulang at siya ay nailibing sa Al-baqi'. 
• MGA KAALAMAN 
• Pinapatunayan nang Hadith na ito ang tatlong yugto paglikha sa tao sa loob ng isandaan at dalawampung araw, bawat yugto ay binubuo ng apatnapung araw at pagkaraan ng isandaan at dalawampung araw ay hihipan siya ng Anghel nang buhay at isusulat ang apat na bagay. Ito ay binanggit ng Allaah (عز وجال) sa Qur'an: ((O sangkatauhan, kung kayo ay nag-aalinlangan tungkol sa [araw ng] muling pagkabuhay, samakatwid [isaalang-alang ito], katotohanan kayo ay Aming nilikha mula sa alabok, pagkaraan mula sa isang patak ng semilya at pagkaraan mula sa isang namuong kimpal ng dugo, pagkaraan mula sa kapirasong laman…)).[Al-Hajj:5]. 


* Naiulat ni Huzaifah bin Asid ang isang hadith na nagpapatunay sa paglikha ng Allaah sa buto at laman ng tao sa ikalawang apatnapung araw; sinabi ng Propeta (صلى الله عليه وسلم): ( Kapag ang semelya ay umabot ng apatnapu't dalawang araw, ipinapadala sa kanya ng Allaah ang Anghel at siya ay hinuhubog at ginagawa ang kanyang pandinig, kanyang paningin, kanyang balat, kanyang laman at kanyang buto, at pagkaraan ay kanyang sinabi: O Panginoon! [siya ba ay] lalaki o babae? Kaya itatakda ng iyong Panginoon ang anumang nais Niya at isusulat [ito] ng Anghel, at pagkatapos ay kanyang sasabihin: O Panginoon! Ang itatagal ng kanyang buhay? At sasabihin ng iyong Panginoon ang anumang naisin Niya at isusulat [ito] ng Anghel, at pagkatapos ay kanyang sasabihin: O Panginoon! Ang kanyang biyaya [ikabubuhay]? At sasabihin ng iyong Panginoon ang anumang naisin Niya at isusulat [ito] ng Anghel at pagkaraan ay lalabas ang anghel na hawak niya ang aklat [talaan] at hindi niya dadagdagan ang anumang iniutos sa kanya at hindi kukulangan). [Isinalaysay ni Muslim 2645].


Ayon sa hadith na ito; ang paghubog ng sanggol sa sinapupunan at paglikha ng kanyang pandinig, paningin, balat,laman at buto ay sa unang bahagi ng ikalawang apatnapung araw.


* Ayon kay Imam Ahmad bin Hanbal [kahabagan nawa ng Allaah] kapag lumabas na patay ang sanggol pagkaraan ng apat na buwan ay dadasalan [ng dasal para sa patay] sapagka't hinipan na ng buhay [ayon sa hadith na ulat ni Ibn Mas'oud] at pagkatapos ay namatay at ito rin ang hatol ni Said bin Al-Musayyab, Ishaq at ikalawang opinyon ni Imam As-Shafi'e.


* Ang pagsulat ng Anghel ng kanyang kapalaran ay pagkaraan ng apat na buwan ito ay kinakatigan ng isa pang Hadith sa Sahih Al-Bukhari at Muslim sa ulat ni Anas bin Malik mula sa Propeta (صلى الله عليه وسلم) kanyang sinabi: (Nagtalaga ang Allaah ng isang Anghel para sa sinapupunan, kanyang sinasabi: O Panginoon! [ito ay] Nutfah [semelya], O Panginoon! [ito ay] namumuong dugo,O Panginoon! [ito ay] kimpal ng laman. At kapag ninais ng Allaah na magtakda ng nilikha; [sasabihin ng Anghel]:"O Panginoon lalake ba o babae? Malaungkot [masama] o Masaya [mabuti]? Ano ang biyaya [ikabubuhay niya]? gaano  katagal ang kanyang buhay? Kaya't isusulat din iyon sa sinapupunan ng ina). [Al-Bukhari 11/477 (Fat'h),Muslim 2646].


- Isinulat ito ng Anghel sa pagitan ng dalawang mata ng sanggol ayon sa ibang ulat na binanggit ni Ibn Rajab sa kanyang aklat na Jamiul Ulum wal Hikam at ayon naman sa nauna nating nabanggit na Hadith; isinulat niya ito sa aklat [talaan].


Subali't hindi ito ang pagkasulat nang pangkalahatang kapalaran ng lahat ng nilalang na binanggit ng Allah sa Qur'an : ((Walang dumating na sakuna [o masamang pangyayari] sa kalupaan at maging sa inyong mga sarili, maliban na ito ay nasa talaan bago pa man Namin tuluyang ipatupad ito. Katotohanan, iyan ay madali para sa Allaah)). [Al-Hadid 22].


At sinabi rin ng Propeta (صلى الله عليه وسلم) sa pag-uulat ni Abdullah bin Am'r (رضي الله عنه): (katotohanan,itinakda ng Allah ang kapalaran [kahihinatnan] ng mga nilalang bago ang paglikha sa mga langit at lupa nang limampung libong taon). [Isinalaysay ni Muslim 2653].


Inihanda at Isinalin sa Tagalog ni: Ustadh Salamodin D. Kasim

"Limang Haligi ng Islam"

عن أبي عبد الرحمن عبد الله بن عمر بن الخطاب رضي الله عنهما قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول:

( بني الإسلام على خمس: شهادة أن لا إله إلا الله وأن محمدا عبده ورسوله، وإقامة الصلاة وإيتاء الزكاة وحج البيت، وصوم رمضان)).

- رواه البخاري ومسلم

Ulat mula kay Abu Abdirrahman Abdullah bin Umar ibn Al-Khattab (رضي الله عنهم‬‎) siya ay nagsabi: 

"Narinig ko Ang Sugo ng Allaah (صلى الله عليه وسلم‬‎) na nagsasabi: ( Itinatag ang Islam sa Lima: " Ang pagsasaksi na walang Diyos na dapat sambahin liban sa Allah at katotohanan si Muhammad ay kanyang alipin at Sugo, at pagsasagawa ng Salah [Pagdarasal], at pagbibigay ng Zakat [katungkulang kawang-gawa] at pagsasagawa ng Hajj sa Bahay [dalanginan] at pag-aayuno sa buwan ng Ramadhan).

[Al-Bukhari:49/1(fat'h)-Muslim:16]

ANG NAG-ULAT NG HADITH

ABDULLAH IBN UMAR IBN AL-KHATTAB (رضي الله عنهم‬‎) : Isang dakilang Sahabi [kasamahan ng Propeta], yumakap sa Islam kasama ng kanyang amang si Umar Al-Faruq sa kanyang murang edad at pagkatapos ay lumikas siya papuntang Madinah bago ang kanyang ama. Ang unang digmaan na kanyang nasaksihan ay labanan sa Al-Khandaq, at  pagkaraan ay nasaksihan niya ang lahat ng labanan kasama ang Sugo ng Allaah. Mayroon din siyang naibahagi sa mga malalaking tagumpay ng Islam sa Ehipto, sham [Syria,Palistine, Jordan, Lebanon], Iraq,  at Persia, siya ay isang magiting at matapang, nabibilang sa mga pantas [maalam] mula sa mga kasamahan ng Propeta (صلى الله عليه وسلم‬‎) , umabot ang kanyang ulat ng 2,630 na Hadith. Siya ay naging isang magandang halimbawa at huwaran sa pagsamba at kabanalan, Namatay siya sa Makkah sa taong ika-73 ng Hijri, sa edad na 86 na taong gulang, kalugdan nawa siya ng Allaah. 

* Ang Hadith na ito ay nasa Sahih Al-Bukhari at Muslim sa pag-uulat at pagsasalaysay ni Ikrimah bin Khalid, buhat kay Abdullah bin Umar . At mayroon din ganitong ulat na isinalaysay ni Imam Ahmad sa kanyang Musnad. 

* At una ng nabanggit sa naunang Hadith ang tungkol sa Islam, gayunpaman; ang hadith na ito ay tumutukoy sa limang haligi ng Islam na ang Islam ay itinatag sa limang bagay na ito, ito ay kahalintulad ng bahay na may saligan, hindi ito maitatayo kung walang haligi na siyang nagpapalakas dito at kapag walang haligi ito ay mabubuwal at kung kulang naman ay hindi rin makakatayo ng maayos at hindi mapakikinabangan.

- Ang dalawang pagsasaksi ay tumutukoy sa paniniwala sa Allaah at Kanyang Sugo. 

- At ang pagdarasal [Salah] ay isang napakahalagang haligi ng Islam; maraming Hadith ng Propeta (صلى الله عليه وسلم) na tumutukoy sa kahalgahan nito at katotohanan sinumang iwan ito at hindi isagawa; tunay na siya ay lumabas sa Islam, isang ulat mula kay Jabir (رضي الله عنه) mula sa Propeta at siya ay nagwika: (Ang namamagitan sa tao [Muslim] at Shirk [pagtatambal sa Allaah] at Kuf'r [pagtalikod sa pananampalataya] ay pag-iwan ng Salah). -[Isinalaysay ni Muslim: 82]. At sa Hadith ni Muadh (رضي الله عنه) mula sa Propeta  (صلى الله عليه وسلم): ( Ang ulo ng [lahat ng] bagay ay Islam, at ang haligi nito ay Salah [pagdarasal] at ang taluktok nito ay Jihad [pakikibaka at pagpupunyagi]).

- [Sahih Kitab Al-Adhkar wa Da'eefuh: 773/1012]. 

Sinabi ni Abdullah bin Shaqiq:

 " Ang mga kasamahan noon ng Sugo ng Allaah   (صلى الله عليه وسلم) ay wala silang nakikitang mga Gawain na ang pag-iwan dito ay isang Kuf'r [pagtalikod sa pananampalataya maliban sa Salah [pagdarasal])".

-[At-Tirmizi:2622, Ibn Nas'r Al-Maruzi sa aklta na "Ta'azim qad'r As-salah" (948), Ibn Abi Shaiba sa Musannaf: 11/49].

* Ang mga nabanggit na saligan ay may kaugnayan sa isa't isa at ang kautusan ay ganap na pagsasagawa nito ng lahat. at dapat nating malaman na ang paggawa ng ipinagbabawal na nagdudulot ng paghina ng pananampalataya ay nagiging sanhi ng hindi pagtanggap ng Allaah sa ibang gawaing pagsamba, tulad ng sinabi ng Propeta  (صلى الله عليه وسلم): ( Sinumang uminom ng alak ay hindi tatanggapin mula sa kanya ang Salah [sa loob] ng apatnapung araw).-[Isinalaysay ni Muslim:2003]. At sinabi rin niya: (Sinuman ang pumunta sa manghuhula at pinaniwalaan ang kanyang hula; hindi tatanggapin mula sa kanya ang Salah [sa loob] ng apatnapung araw). [Isinalaysay ni Muslim: 69].

* Ang pagsasagawa ng pagdarasal ay dapat naaayon sa katuruan ng Propeta  (صلى الله عليه وسلم), ganap ang pagsasagawa nito sa takdang oras at ito ay isasagawa sa Jama'ah [sama-samang pagdarasal] para sa mga kalalakihan. Sinumang isasagawa ito pagkaraan ng takdang oras nang walang sapat na dahilan; ang kanyang pagdarasal [Salah] ay hindi tanggap sapagka't hindi ito naisagawa ayon sa kautusan ng Allaah. Sinabi ng Allaah: 

((Kaya, kasawian sa mga nagdarasal, yaong sa kanilang pagdarasal ay nagpapabaya [walang pagpapahalaga]))-.[Al-Maun:4-5]. 

Ayon sa mga eskolar ang kahulugan ng pagpapabaya sa taludtod na ito ay "pagdarasal pagkaraan ng takdang oras nito". 

* ِِAt pagbibigay ng Zakat [katungkulang kawang-gawa]: isang obligadong kawang-gawa ng mga mayayaman para sa mga nangangailangan, sinuman ang magtakwil nito ay tunay na tumanggi sa pananampalataya [Kafir]. Si Abu Bak'r (رضي الله عنه) noon ay dinigma ang mga taong tumangging magbigay ng zakat sapagka't tumanggi silang ibigay ang kanilang obligasyon at tungkulin. 

* ang pag-aayuno sa buwan ng Ramadhan ay ikaapat na hailigi ng Islam .

*At ang Hajj naman ang siyang ikalimang haligi at ito ay nabanggit natin sa naunang hadith.

Inihanda at Isinalin sa Tagalog ni: Ustadh Salamodin D. Kasim