Kapatid na Muslim at Muslimah:
Naipakita na ang mga ebidensiya sa Qur’an at sa mga nakasulat sa Hadith na nagbabanggit ng pagiging kasuklam-suklam ng musika, mga iba’t ibang makinang pang-aliw (mga radyo o component na ginagamit lamang sa pagpapatugtog ng musika), at gayon din ay dumating na ang babala laban sa musika, at ang paliwanag sa pagkaligaw na idinudulot nito. Sinabi ng Allah:
At mayroon sa mga tao ang bumibili ng walang kabuluhang pag-uusap (musika at pagkanta), upang iligaw ang iba sa landas ng Allah ng walang kaalaman, at nagtataguri rito (ibig sabihin ay sa mga talata ng Qur’an o sa landas ng Allah) sa mapangutyang paraan: para sa kanila ay may nakahanda na kahiya-hiyang kaparusahan (sa impiyerno). (Luqman:6)
At ipinapaliwanag ng maraming ‘Ulama (mga taong may mataas na pinag-aralan sa Islam at may tamang pananaw sa mga katuruan nito), mula sa sinabi ni Abdullah bin Masoud na ang tinutukoy na walang kabuluhang pag-uusap ay ang mga kanta, at ang mga instrumento nito, at anumang tunog na naglalayo sa tao sa katotohanan. At ang Musika ay kaguluhan lamang sa puso, at nag-aakit sa tao patungo sa masama, at naglalayo sa kabutihan, at ginawang kasuklam-suklam ng Allah ang Musika, at ipinangako niya ang kahiya-hiyang parusa para sa sinumang gumagawa nito, sinabi ni Propeta Muhammad.
Lilitaw mula sa aking ummah (ang pamayanan ng mga Muslim) ang mga grupo ng mga tao na pahihintulutan nila ang illegal na pakikipagtalik, pagsusuot ng lalaki ng seda (damit na pambabae), ang alak, at ang Ma’azif (musika at mga walang kabuluhang pagkanta). (Iniulat ni Imam Bukhari)
Ang Ma’azif ay ang pagkanta, mga instrumentong pangmusika at pananalitang mapanukso, at kasama sa pagbabawal dito ay kinasusuklaman ang sinumang gumagawa nito o nagpapahintulot nito katulad ng kung paano natin kasuklaman ang nagpapahintulot sa alak at zina (ilegal na pakikipagrelasyon).
At ayon sa ating nalalaman na kapag ang tao ay nakarinig ng musika, ito ay nagiging dahilan ng pagbawas ng kanyang pag-iisip, nakakabawas ng kanyang hiya, nakakapagpababa ng kanyang kagandahan, nakakatanggal ng kanyang katapangan,nakakabawas ng kanyang dignidad, nakakapagpahina ng kanyang Eeman (pananampalataya), nakakaimpluwensiya sa kanyang emosyon at pag-iisip, nagpapahirap para sa kanya (upang makabisado) ang Qur’an, nagiging dahilan upang matuwa sa kanya ang satanas na lagi niyang kasama, pinapaganda para sa kanya ang kalaswaan, ang paggawa ng bisyo at mga kasalanan.
Ang Musika ay may kakayanang baguhin ang pag-iisip at damdamin ng tao. Kapag ang tao ay nakakarinig ng musikang masaya ang tono o tema, siya ay masaya. Kapag ang tao ay nakarinig ng malungkot na musika siya ay nagiging malungkot. At ganoon din ang reaksiyon ng tao kapag nakarinig siya ng musika na mapanukso o nang-aakit sa tao sa ilegal na pakikipagrelasyon o musika na puno ng galit o pagkamuhi. At matatagpuan natin sa kultura ng mga hindi muslim ang mga kaguluhan na mismong nababanggit sa kanilang musika, dahil ang musika ay nagiging instrumento ng pagkalat ng mga kabulukang panlipunan. At ang tao ay nagiging alipin ng musika.
Subhanallah kung ihahambing natin, mas kaunti ang mga Muslim na nagpapakamatay at napatunayan na malaki ang kinalaman ng Musika sa mga kasong ganito. At ang karamihan ng mga Muslim na nakikita nating nalulubog sa kabulukan ay ang mga Muslim na sumusuway sa utos ng Allah lalo na tungkol sa Musika.
Ang Allah ay nag-utos lamang ng mabubuti at nagbabawal ng mga bagay na puro masasama.
Napag-isipan mo na ba, Oh Alipin ng Allah? Na ito ang katotohanan at walang silbi ang pagtanggi dito sa pamamagitan pangangatwiran o pagpapalusot. At walang silbi sa kanyang pagsuway ang kapangitan ng gawaing ito, dahil ibababa sa puso niya ang takip na magsasara rito; dahil ikaw ay haharap sa nakakaalam ng tukso sa iyong mata at ng itinatago ng iyong puso at sa Siyang magtutuos (magtitimbang) ng kung anumang pinakikinggan ng mga tainga. Sinabi ng Allah:
يومئذٍ تعرضون لا تخفى منكم خافية (الحاقة:18)
Sa Araw na yaon kayo ay ihaharap sa pagsusulit at walang anumang lihim ang inyong maikukubli. (Al-Haqqah:18)
Mag-ingat kayo mula sa Musika, dahil ito ay nakakabawas sa inyong relihiyon, pag-iisip, at hiya, nakakasira ng mabuting pag-uugali, naglalayo sa pag-aalaala sa Allah at sa Salah, at nagiging dahilan upang tanggihan ng tao ang parusa ng Panginoon, ang Allah, ang Makapangyarihan.
Nagtanong si Al Qasim bin Muhammad - kaawaan nawa siya ng Allah - tungkol sa Musika: Kung Pangingibabawin ng Allah sa Araw ng Paghuhukom ang Katotohan kaysa sa Mali, alin sa kanilang dalawa ang tao na nakikinig o gumagawa ng Musika?
Siya ay sumagot: Siya ay kasama ng Mali! Sinabi ng Allah:
At matapos ang Katotohanan, ano pa ang malalabi rito maliban sa pagkaligaw?
(Yunus:32)
Kaya kapatid na Muslim walang mawawala sa atin kung susundin natin ang Allah at ang kanyang Sugo, at wala tayong mapapala kung susuwayin natin Sila. Walang iniutos ang Allah kundi ang kabutihan at wala Siyang ipinagbawal kundi ang kasamaan. Hindi natin maaaring ikatwiran na nakikita natin ang gawaing ito sa iba. Dahil tayo ay kanya-kanyang mananagot sa ating mga sarili.
Gabayan nawa tayo ng Allah.
Mga Gawaing Kapaki-pakinabang kapalit ng Pakikinig ng Musika
1. Pagbabasa ng qur’an
2. Pagbabasa ng mga babasahing Islamiko.
3. Pakikinig ng mga lecture
4. Pakikinig ng mga awiting islamiko na walang halong musika sa limitadong pagkakataon (ang sobrang pakikinig ng mga tula at mga awitin bagama’t walang musika hindi rin kanais-nais).
5. Pagsasagawa ng boluntaryong salah sa bakantaeng oras o tahajjud sa gabi.
6. Pgmumuni-muni (Tafakkur) sa kadakilaan ng mga nilikha ng Allah katulad ng langit, mga bituin, ang araw, ang buwan, ang iba pang nilikha)
7. Pag-aalaala sa Allah sa pamamagitan ng mga Dhikr na nababanggit sa Qur’an at Sunnah.
8. Pagpapakupkop sa Allah laban sa tukso nito.
9. Pagsasagawa ng Da’wah (Pag-aanyaya tungo sa Allah).
Tinipon at isinalin sa Wikang Filipino Ni Mujahid Navarra
Thursday, October 31, 2013
Ang Ihi ng sanggol na Babae at Lalake
وَعَنْ أَبِي السَّمْحِ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُعَلَيْهِ وَسَلَّمَ - «يُغْسَلُ مِنْ بَوْلِ الْجَارِيَةِ، وَيُرَشُّ مِنْ بَوْلِ الْغُلَامِ»
Naiulat ni Qatadah ( رضي الله عنه) sa salaysay niya:
[أَخْرَجَهُ أَبُو دَاوُد وَالنَّسَائِيُّ، وَصَحَّحَهُ الْحَاكِم]
Naiulat ni Abe Assam'h (رضي الله عنه) kanyang sinabi: Sinabi ng Propeta (صلى الله عليه وسلم):"Huhugasan ang ihi ng sanggol na babae, at wiwisikan ng tubig ang ihi ng sanggol na lalake"
[Hadith Abu Dawud , at Annasa'ey Sahih ayon kay Al-hakem]
قَالَ قَتَادَةُ رَاوِيهِ: «هَذَا مَا لَمْ يَطْعَمَا فَإِذَا طَعِمَا غُسِلَا»
Naiulat ni Qatadah ( رضي الله عنه) sa salaysay niya:
"Yan ay kung ang dalawang sanggol ay hindi pa kumakain, at kapag sila'y kumain na ay huhugasan na ang kanilang ihi"
Wednesday, October 30, 2013
"The Threat of Fitnah"
Abu Huraira -May Allah be pleased with him- has related that the Prophet (Sallahu alaihi wa salam) said,
[Imam Muslim ]“Hasten to do good deeds; (there will be) fitnah like a portion of a dark night, wherein an individual wakes up as a believer and begins the night as a disbeliever or he begins the night as a believer and wakes up as a disbeliever. He sells his religion for a portion of the dunya (this worldly life).”
The explanation of the hadith.
This hadith is related to fitnah, which is of two types:
Excerpt from source [http://salaf-us-saalih.com/2012/05/24/hasten-to-do-good-deeds-there-will-be-fitnah-like-a-portion-of-a-dark-night-must-read/]The first type is the fitnah of As Shubuhaat (doubts). What is meant by this type of fitnah is that fitnah which is connected to the religion/deen. This type of fitnah is more severe than the fitnah of As shahawaat (base desires) because it (may) expel an individual from the purity of At Tawheed and cause him to enter into the filth of As Shirk (polytheism), Al Kufr (disbelief), Al Ilhaad (atheism or misguidance with regards to Allah’s names and attributes), or Az Zandaqa(hypocrisy) and cause him to exit from the light of the Sunnah and cause him to enter into the darkness of bid’ah and misguidance.This type of fitnah appears from time to time. It may also increase at one particular point in time and decrease at another. Also, those people who call to this type of fitnah increase and multiply at one particular time or another. This type of fitnah could be present in newspapers, magazines, books, tapes, TV channels, the internet, or from arguing or debating an atheist or with a person of bid’ah.An individual could be a person who has the correct and unaltered aqeedah, love of at tawheed and as sunnah, honor of the salaf and then draw himself into listening to an atheist or a person of bid’ah or even reading their books, thereby exposing himself to doubts which could essentially misguide him and eventually cause him to be destroyed.This type of fitnah could be related to Allah the Most High, His names and Attributes or His actions, or it could be concerned with the Messengers and Prophets, the companions, al Qadr (Allah’s divine decree), the Last Day and what happens therein, and affairs of the unseen. Also, it could be concerned with at tawheed and as Shirk, as Sunnah and al Bid’ah or some of the obligatory affairs, prohibitions or even some of the supplications that have been narrated in the Sunnah.The second type of fitnah: The fitnah of lust and desires.What is meant by this type of fitnah is the fitnah of the desires which leads to and encourages one to engage in and commit sins or disobedience to Allah.This type of fitnah is very dangerous especially in our times because of the fact that this type of fitnah is more appealing and closer to those who have weak souls. Thus, the (weak) individual gives in the first time, then gets drawn in to this type of fitnah and establishes a strong foothold in committing sins. Thus, his iman (faith) weakens or even leaves.Some examples of this type of fitnah are: the desire for wealth, immoralities, amusement, food and drink, clothes, and the desire to imitate the kuffar and sinners. For example, the lust for wealth leads to falling into numerous sins like the bloodshed which emanates between warring countries or between tribes, breaking into people’s homes and businesses or their cars, embezzling people’s money by unlawful means or prohibited means like fraud or selling things which are prohibited.Lust for immoralities leads to committing unlawful acts like rape, fornication or adultery, homosexuality, masturbation, luring minors or weak minded individuals into committing inappropriate acts. It also leads to watching pornographic channels, videos, on the internet or magazines. It also leads to harassing or following women in shopping malls or with video enhanced networking devices like that are included in mobile phones and computer cameras. In addition to these vices, this type of fitnah leads to lethargy with regards to performing the obligatory actions in addition to leniency with regards to them and even leads to eventually leaving them completely, not performing them at all. An individual may be chaste, have fear of Allah, be religious and then open the door to this type of fitnah and as a result become corrupt and then be destroyed.
Wednesday, October 23, 2013
Tuesday, October 15, 2013
Ano ang Dapat Gawin sa Araw ng Eidul Adha?
Ipinag-utos sa araw ng Eidul Adha sa mga hindi nagsasagawa ng Hajj ang lahat ng ipinag-utos na kaaaya-ayang gawin sa pinagpalang araw ng Eidul Fitr, at sa katunayan nauna nang nabanggit ito sa (pahina 158), maliban sa pagbibigay ng Zakatul Fitr, sapagka’t ito ay natatangi lamang para sa araw ng Eidul Fitr.
At naiibang katangian ng Eidul Adha ay ang kaaya-ayang pag-aalay ng Udhhiyah bilang isang paraang mapalapit sa habag at biyaya ng Allah.
Ang Udhhiyah: Ito ay tumutukoy sa alinmang pastulang hayop mula sa lipon ng kamelyo, baka o kambing na kinakatay sa araw ng Eid-ul-Adhaa na ang layunin ay mapalapit sa Allah. Ang simula ng pag-aalay ay pagkatapos ng pagdarasal sa Eid hanggang sa lumubog ang araw sa ikalabing tatlo mula sa buwan ng Dhul Hijjah. Ang Kataas-taasang (Allah) ay nagsabi:
{Kaya ikaw ay marapat na mag-alay ng Salaah (pagdarasal) sa iyong Panginoon at maghandog ng sakripisyo (bilang pag-aalay)}.
Al-Kauthar (108): 2
Sa katunayan, ito’y binigyang paliwanag na ang kahulugan ng talatang binanggit sa itaas ay ang pagsasagawa ng Salaah sa araw ng Eid-ul-Adha at ang pag-aalay ng Udh-hiyah.
Ang Hatol Nito: Ito ay Sunnah Muakkadah (kaaya-ayang gawain na binibigyang-diin) sa sinumang may kakayahan, kaya maaaring mag-alay ng Udh-hiyah ang isang Muslim para sa kanyang sarili at mga kasambahay.
At ang isang Muslim na naglalayong mag-alay ng Udh-hiyah [hayop] ay nararapat na umiwas mula sa pagputol ng kanyang buhok o paggupit ng kanyang mga kuko o pag-alis sa kanyang balat kahit kaunti, simula sa unang araw sa buwan ng Dhul Hijjah hanggang sa makatay niya ang alay na Udh-hiyah sa 10th of Dhul-Hijjah
Ang mga Patakaran na Dapat Tuparin Para sa Hayop na Iniaalay Bilang Handog:
- Ipinag-utos na ito ay nagmula sa lipon ng mga alagang [pinapastulang] hayop, tulad ng kambing, baka o kamelyo, samakatuwid hindi tinatanggap ang Udh-hiyah sa ibang mga hayop o mga ibon.
Sapat na ang isang tupa o kambing para sa isang lalaki kabilang ng kanyang mag-anak [o mga kasambahay], at maaaring magsama-sama ang pitong katao para sa isang baka o isang kamelyo. - Ang hayop ay nararapat na nasa tamang gulang. Sa tupa ang gulang nito ay dapat na anim na buwan, at sa kambing ay isang taon, at sa baka ay dalawang taon at sa kamelyo ay limang taon.
- Ang Kawalan ng Hayag na Kapintasan [o Kapansanan] ng Hayop. Sinabi ni Propeta (salallaahu alaihi wasalaam : «Apat ang hindi tinatanggap para sa mga Udh-hiyah: Ang hayop na bulag na sadyang lantarang ang pagkabulag nito, ang hayop na may sakit na sadyang lantaran ang sakit nito, ang pilay na lantaran ang pagkapilay nito at ang patpatin [o labis na payat] na walang utak [ang buto nito]». (An-Nisaai: 4371 – At-Tirmidhi: 1497)
- Ipinagbabawal na ipagbili ang Anumang Bahagi ng Udh-hiyah.
- Higit na mabuti na ipamahagi ang karne nito sa tatlong bahagi, ang unang ikatlong bahagi nito ay para sa kanyang pagkain at ang ikalawang ikatlong bahagi nito ay dapat ipamigay bilang handog, at ang huling ikatlong bahagi ay dapat ipamahagi sa mga mahihirap bilang kawanggawa.
- Ipinahihintulot sa taong (nag-aalay) na ipagkakatiwala ito sa iba o ibigay ang kayamanan sa mga mapagkakatiwalaang institusyon ng kawanggawa na tumatayo [bilang tagapangasiwa] sa pagkatay sa Udh-hiyah at sa pamamahagi nito sa mga nangangailangan.
Sunday, October 13, 2013
Ang Pagiging Bukas Palad
Ang Propeta [sallallahu alayhi wa sallam] ay pinakamapagbigay at bukas-palad sa mga tao sa paggawa ng kabutihan, at siya ay higit na mapagbigay sa buwan ng Ramadhan sa mga sandaling kinakaharap siya ni Anghel Gabriel. At sa bawat gabi ng Ramadhan, siya ay kinakaharap ni Jibril [alayhis salam] hanggang sa lumisan ito, ipinahayag niya sa Propeta [sallallahu alayhi wa sallam] ang Qur'an, kaya kapag siya ay nakipagharap sa Anghel Jibril ,siya ang pinakamapagbigay at bukas-palad sa gawaing kabutihan nang higit kaysa sa humahagibis na hangin.
[Al-Bukhari at Muslim].Kainlanman ay walang humingi sa kanya nang anuman maliban na ito ay kanyang ipinagkaloob. Isang lalaki ang lumapit sa kanya at kanyang binigyan ito ng tupa na ang dami ay halos mapuno ang pagitan ng dalawang bundok, kaya bumalik ito sa kanyang mga tao at nagsabi:" O kayong mga tao! Magsipagyakap kayo sa Islam sapagkat si Muhammad ay nagbibigay ng isang handog na hindi pinangambahan ang paghihikahos.[Muslim 2312].
Friday, October 11, 2013
Paying money to Charity Organisations for the slaughtering [to be done on your behalf] is against the Sunnah
The following is the fatwa of Shaikh al-Fawzan on this issue:
Q: “A fatwa has spread from you in recent times that paying money to Charity Organisations for the slaughtering [to be done on your behalf] is against the Sunnah? What’s your opinion on this oh Shaikh?”
A: “Yes I say this now, The legislated sacrifice is done in the household [i.e. by the by person himself in his country], the household of the one slaughtering, amongst his children, and amongst his neighbours, the one slaughtering eats from it, him and his children, and they give it in charity [distribute it] and give it as a gift…so they are to be slaughtered in the houses, in the houses of the Muslims [i.e. done yourselves and not abroad] so that the household obtains its benefits, apparent and concealed.
However if it slaughtered in some other place [abroad] then these distinctions that the slaughtering was prescribed for are lost; as for an individual who wishes to give it in charity [i.e. those who may claim that the poor will benefit from the sacrifice abroad more than us, which may be true] then give in charity generally [i.e. send money abroad to them in any case any time] – as for the specific acts of worship then they are to remain as they have been prescribed. Indeed the prophet صلى الله عليه و سلم would sacrifice in his household, and the companions would sacrifice in their households and they never sent money outside or abroad for animals to be bought and slaughtered there, since that causes the benefits of slaughtering to be forfitted, so indeed it is a rite of Islam [prescribed in a particular way to be done].
Source:http://salaficentre.com/2012/10/buying-a-sacrifice-via-various-charitable-organisations-to-be-slaughtered-abroad-for-the-poor/
Q: “A fatwa has spread from you in recent times that paying money to Charity Organisations for the slaughtering [to be done on your behalf] is against the Sunnah? What’s your opinion on this oh Shaikh?”
A: “Yes I say this now, The legislated sacrifice is done in the household [i.e. by the by person himself in his country], the household of the one slaughtering, amongst his children, and amongst his neighbours, the one slaughtering eats from it, him and his children, and they give it in charity [distribute it] and give it as a gift…so they are to be slaughtered in the houses, in the houses of the Muslims [i.e. done yourselves and not abroad] so that the household obtains its benefits, apparent and concealed.
However if it slaughtered in some other place [abroad] then these distinctions that the slaughtering was prescribed for are lost; as for an individual who wishes to give it in charity [i.e. those who may claim that the poor will benefit from the sacrifice abroad more than us, which may be true] then give in charity generally [i.e. send money abroad to them in any case any time] – as for the specific acts of worship then they are to remain as they have been prescribed. Indeed the prophet صلى الله عليه و سلم would sacrifice in his household, and the companions would sacrifice in their households and they never sent money outside or abroad for animals to be bought and slaughtered there, since that causes the benefits of slaughtering to be forfitted, so indeed it is a rite of Islam [prescribed in a particular way to be done].
Source:http://salaficentre.com/2012/10/buying-a-sacrifice-via-various-charitable-organisations-to-be-slaughtered-abroad-for-the-poor/
HAJJ - Ang Paglalakbay sa Makkah
HAJJ:
"At ang paglalakbay sa (Banal na) Tahanan para sa Allah ay isang tungkulin ng Sangkatauhan, na may kakayahang pumaroon. At para sa hindi sumasampalataya (alalahanin nila) na ang Allah ay walang pangangailangan sa Kanyang mga nilikha." [Qur'an 3:97]
Ang Kahulugan ng Hajj
Ang Hajj ay isang pagdalaw sa banal na lugar ng Makkah upang bigyang-alala ang matibay na paniniwala sa Kaisahan ng Allah (Tawhidullah). Ang hajj ay isang paglalarawan ng kahalagahan ng Islam sa pamamagitan ng mahigpit na pagtalikod sa lahat ng uri ng Shirk(idolotriya). Bawat Muslim ay malakas na inihahayag sa Talbiyah: "La sharika lak" (At Sa Iyo ay Walang katambal o kaugnay). Ang lahat ng ritual ng Hajj katulad ng Tawaf (pag-ikot sa Ka'bah), Sa'i (paglalakad sa Safa at Marwa), Rami (paghahagis ng bato sa Jamrat), Wuquf(ang pagtigil o pananatili sa Arafat), Mabeet (pagpapalipas ng magdamag sa Mina at Musdalifah) ay mga gawain upang maalaala ng isang muslim ang kaniyang Panginoon, Ang Allah, Ta A'la. Lahat ng dalangin (dua) ay isinasagawa para lamang sa Allah. At ang lahat ng pook na pinupuntahan ay kasaysayang nauukol sa Pagsamba sa Tunay na Nag-iisang Diyos, ang Allah (Tawhid). Isa sa mahalagang bahagi ng Tawhid ay ang kasaysayan ni Propeta Abraham, na siyang nagtayo ng unang tahanan ng Allah, ang Kaba'a, bilang pinakasentro ng dalanginan. Ang kasaysayan ni Propeta Abraham ay isang mahabang kasaysayan na punong-puno ng pagsasakripisyo at ganap na pagsuko sa Allah. At dahil sa kanyang katatagan sa mga pagsubok para sa landas ng Allah, siya ay pinarangalan bilang Imam ng Sangkatauhan.
"At nang ang Kanyang Panginoon ay sinubok si Abraham sa Kanyang Kautusan, at kanyang tinupad ang mga ito. Siya ay nagsabi : Ikaw ay Aking gagawing Imam para sa Sangkatauhan."[Qur'an 2:124]
Ang Ka'abah
Ang Kabah ay itinatag ni Propeta Abraham (sumakanya nawa ang kapayapaan) hindi lamang para maging isang pook dalanginan at pagsamba ngunit higit sa lahat mula sa unang araw ng pagkakatayo nito, ito ay ginawang sentro ng pagpapalaganap ng Pananampalataya ni Propeta Abraham na ang layunin ay yaong ang lahat ng mananampalataya sa Allah ay magkatipon-tipon na nagmula sa ibat-ibang panig ng mundo, magsagawa ng ibadah at magsibalik sa kani-kanilang bayan na may malinaw na mensahe ng Pananampalataya ni Abraham. Ang pagtitipong ito ay tinawag na Hajj. Ang nagtayo ng Ka'bah ay ang mag-amang Abraham at Ismael. Kung paano isinasakatuparan ang Hajj, ang Qur'an ay naglarawan nito:
"Tunay na ang kauna-unahang tahanan (sambahang) itinakda para sa sangkatauhan ay ang nasa Bakkah, pinagpala,at patnubay sa lahat ng tao. Naroroon ang mga malinaw na tanda tulad halimbawa ng kinatatayuan ni Abraham (Maqam Ibrahim). Ang sinoman ang pumasok rito ay may katiwasayan." [Qur'an 3:96-97
"At di ba nila nakikita na Aming ginawang banal na lugar, (ang Makkah) samantalang ang kapaligiran ng mga tao ay nasa kaguluhan?" [Qur'an 29:67]
Ang Dalangin ni Propeta Abraham at Ismael
"At (gunitain) nang Aming ginawa ang (Banal na) Tahanan (sa Makkah) bilang himpilan ng Sangkatauhan at isang pook ng Katiwasayan. At gawin ninyong pook dalanginan ang Maqam Ibrahim (kinatatayuan ni Abraham habang siya ay dumadalangin)
At Aming inutusan sina Abrahan at Ismael na gawin malinis ang Aking Tahanan (ang Kab'ah sa Makkah) para sa mga nagsasagawa ng tawaf (pag-ikot sa Kab'ah) at para sa mga yumuyuko at nagpapatirapa ng kanilang mga sarili (sa panalangin)
At (gunitain) nang si Abraham ay nagsabi, "Aking Panginoon, gawin mo po ang bayang ito (Makkah) na pook ng Katiwasayan at bigyan mo po ang mga mamamayan nito ng mga bunga, ang sinuman sa kanila na naniniwala sa Allah at sa Kabilang Buhay." Siya (Allah) ay sumagot:"At sa mga hindi sumasampalataya, ay bibigyan ko ng panandaliang kaginhawahan at pipilitin sa parusa ng Apoy at tunay na kalunos-lunos na hantungan!
At (gunitain) nang si Abraham at (kanyang anak) Ismael ay itinatayo ang mga haligi ng Tahanan (Kab'ah sa Makkah), na (nagsasabing), "Aming Panginoon! tanggapin mo po mula sa amin (itong paglilingkod). Tunay na Kayo ang palakinig, ang Maalam."
"Aming Panginoon! Gawin mo po kaming laging sumusuko sa inyo at pati na ang aming mga supling- mga mamamayang sumusuko sa Iyo, At ipakita Mo po sa amin ang manasik (wastong paraan ng pagsasagawa ng Hajj). At tanggapin Mo po ang aming pagsisisi. Tunay na Kayo ang tumatanggap ng pagsisisi, ang Maawain.
"Aming Panginoon, padalhan Mo po sila ng isang sugo (Muhammad) na buhat sa kanila na bibigkas ng Inyong pahayag na magtuturo sa kanila ng Aklat (ang Qur'an) at Al-Hikmah (Karunungan) at pagpalain sila. Tunay na Kayo ang Makapangyarihan, Ang Matalino."(Qur'an 2:125-129)
"At (gunitain) nang Aming itinuro kay Abraham ang pook ng (Banal na) Tahanan, na nagsasabing: Huwag kayong mag-uugnay sa Akin ng anumang katambal (o kasama) at panatilihing malinis (wagas) para doon sa mga papalibot dito at para sa mga tumatayo (sa panalangin) at para sa mga yumuyuko at nagpapatirapa (isinusuko ang mga sarili ng may pagpapakumbaba at pagsunod sa Allah).
At ipahayag sa Sangkatauhan ang Hajj (Paglalakbay sa Makkah). Sila ay darating sa inyo na naglalakad at nakasakay sa kamelyo. Sila ay magmumula sa bawat maluwang at malalim na daanan ng bundok. Upang sila ay sumaksi sa mga bagay na makabubuti sa kanila at sambitin (banggitin) ang pangalan ng Diyos (Allah) sa itinakdang mga araw. Mula rito (sa mga inihandog na hayop) ay kumain at magpakain sa mga mahihirap na kapuspalad." [Qur'an 22:26-28]
Sino Ang Dapat Magsagawa ng Hajj?
May mga patakarang itinakda ang Islam sa pagsasagawa ng Hajj.
Ang unang patakaran sa sinomang magsasagawa ng Hajj ay siya ay nararapat na muslim. Ang mga di-muslim ay nangangailangan munang maging Muslim bago sila pahintulutang magsagawa ng Hajj sapagkat ang Hajj ay isang tungkulin na may kalakip na tamang pananampalataya upang ito ay tanggapin ng Allah.
Ang pangalawa at ikatlong patakaran ay yaong siya ay nararapat na nasa tamang gulang at kaisipan. Ang isang Muslim ay nararapat na nasa hustong gulang at tamang kaisipan upang ang kanyang pagsasagawa ng Hajj ay maituturing na itinakdang tungkulin sapagkat ang gantimpala at parusa ay iginagawad bunga ng pagpili sa kabutihan o kasamaan. Kaya ang isang bata o baliw na tao na hindi nakakakilala ng tama o mali ay wala ding tungkuling magsagawa ng Hajj. Ang isang bata na may tamang kaisipan ay binibigyan ng gantimpala sa kanyang pagsasagawa ng Hajj ngunit ang kanyang Hajj ay kailangang ulitin niya sa pagdating ng kanyang hustong gulang.
Ang unang patakaran sa sinomang magsasagawa ng Hajj ay siya ay nararapat na muslim. Ang mga di-muslim ay nangangailangan munang maging Muslim bago sila pahintulutang magsagawa ng Hajj sapagkat ang Hajj ay isang tungkulin na may kalakip na tamang pananampalataya upang ito ay tanggapin ng Allah.
Ang pangalawa at ikatlong patakaran ay yaong siya ay nararapat na nasa tamang gulang at kaisipan. Ang isang Muslim ay nararapat na nasa hustong gulang at tamang kaisipan upang ang kanyang pagsasagawa ng Hajj ay maituturing na itinakdang tungkulin sapagkat ang gantimpala at parusa ay iginagawad bunga ng pagpili sa kabutihan o kasamaan. Kaya ang isang bata o baliw na tao na hindi nakakakilala ng tama o mali ay wala ding tungkuling magsagawa ng Hajj. Ang isang bata na may tamang kaisipan ay binibigyan ng gantimpala sa kanyang pagsasagawa ng Hajj ngunit ang kanyang Hajj ay kailangang ulitin niya sa pagdating ng kanyang hustong gulang.
At ang ikaapat na patakaran ay yaong siya ay nararapat na may kakayahang pananalapi at kalusugan. Kung wala siyang sapat na salaping panggastos at mahina ang pangangatawan, hindi kinakailangang magsagawa ng Hajj. Ang ika-lima ay para lamang sa babae, at ito ay angMahram. Ang mga babae ay makapagsasagawa lamang ng Hajj, kung sila ay may kasamang lalaking kamag-anakan (mahram, mga kamag-anakan na hindi sila maaaring pakasalan). Si Aisah, ay nagtanong kay Propeta Muhammad (snk):
"O, Propeta ng Allah, ang mga babae ba ay kinakailangang sumama sa Jihad?" Si Propeta Muhammad (snk) ay sumagot: "Sila ay nararapat magsagawa ng Jihad ng walang pakikipaglaban- ito ay sa pamamagitan ng pagsasagawa ng Hajj at Umrah).
Si Propeta Muhammad (snk) ay nagsabi:
"Ang sinomang nagsagawa ng Hajj para lamang sa Allah at sa pagsasagawa nito, siya ay umiiwas mula sa mga masamang pagnanasa at masamang kilos, siya ay lumisan mula rito (umuuwi pabalik sa kaniyang lugar) ng malinis katulad ng isang batang bagong panganak."
Ang Kahalagahan ng Hajj bilang itinakdang Matimtimang Gawain
Ang Allah ay nagsabi sa Qur'an:
"At ang paglalakbay sa (Banal na) Tahanan para sa Allah ay isang tungkulin ng Sangkatauhan para sa Allah na may kakayahang pumaroon. At para sa mga hindi sumasampalataya, (alalahanin nila) Na ang Allah ay walang pangangailangan sa Kanyang mga nilikha" [Qur'an 3:97]
Sa bersikulong nabanggit, ang hindi pagsasagawa ng Hajj sa kabila ng may kakayahang magsagawa nito, ay itinuturing na walang pananalig. Ang patunay nito ay matatagpuan sa Hadith ni Propeta Muhammad (snk) na nagsabing:
"Sinoman ang may kakayahan at kaginhawan na maglakbay sa Banal na Tahanan ng Allah at sa kabila nito ay hindi nagsagawa ng Hajj, ang kanyang kamatayan sa pagkakataong ito ay katulad ng kamatayan ng isang Hudyo o Kristiyano."
Si Khalifa Omar ibn Khattab ay nagsabi:
Aking pagbabayarin ng Jizya (buwis ng mga di-muslim) ang sinomang hindi nagsagawa ng Hajj sa kabila ng kanilang kakayahan. Sila ay hindi mga muslim. Sila ay hindi mga muslim."
ANG KABUTIHAN NG HAJJ
1. Matimtimang Paglalakbay
Ang mga tao sa buong daigdig ay nakababatid ng dalawang uri ng paglalakbay. Ang isang uri nito ay paglalakbay upang maghanap-buhay. Ang pangalawang uri nito ay upang magliwaliw at makita ang kagandahan ng ibat-ibang bansa. Sa dalawang uri ng paglalakbay na ito, ang tao ay napipilitang gumugol ng salapi at panahon ng dahil sa kanyang pansariling pangangailangan at pagnanasa. Ngunit ang paglalakbay sa Makkah na tinatawag na Hajj ay ibang-iba. Ito ay isang paglalakbay na hindi upang maghanap-buhay o para sa pagliliwaliw ng sariling kasiyahan kundi ito ay isang paglalakbay na ang tunay na layunin ay para sa Allah, ang tuparin ang pananagutan at tungkuling itinakda ng Allah para sa kanya. Walang tao ang makapaghahanda nito maliban doon sa mga taong nagmamahal sa Allah ng buong puso at doon sa mga may takot at matatag na sumusunod sa takdang batas ng Allah. Kaya ang sinumang nagtangkang maglakbay para sa Allah, iniiwan nito ang kanyang pamilya, negosyo, at tinitiis niya ang hirap ng paglalakbay. At dahil sa ganitong pagkakataon, tumitibay at tumatatag ang kanyang iman o pananampalataya sa Allah, nagkakaroon siya ng takot sa Allah, natututuhan niyang mahalin ang Allah bilang kanyang Panginoon. Ito ay isang patunay na siya ay nakahandang magtiis para sa paglilingkod sa Allah.
2. Hangarin Tungo sa Kabanalan at Kabutihan
Kapag ang isang tao ay naghanda upang maglakbay na may tapat na hangarin para sa Allah, ang kanyang puso ay may init na nagbibigay lakas upang maramdaman niya ang pagmamahal ng Allah. At sa kanyang paglalakbay, nararamdaman niya ang mga layuning dapat isagawa para sa kaniyang buong buhay. Nagkakaroon siya ng pagkakataon na mapag-isipan ang kanyang buhay, ang pagtatangkang magbagong buhay, gumawa ng mabubuting gawain at higit sa lahat ang layong magsisi at magbalik loob sa Allah. Siya ay maingat na huwag manakit ng kanyang kapwa. Ang kanyang sarili ay umiiwas sa pang-aabuso, kalaswaan, pandaraya, pagsisinungaling at masamang pananalita. Kaya ang kanyang paglalakbay ay isang daan upang mapanatili ang kalinisan sa kanyang puso, at kaisipan. Si Propeta Muhammad (snk) ay nagsabi:
"Ang gantimpala ng Hajj Mabroor (Hajj na tinanggap ng Allah dahil sa katapatan) ay walang iba maliban sa Paraiso."
3. Pagmamahal sa Allah
Pagkaraan ng pagsusuot ng Ihram, at sa lahat ng oras, ang salita na namumutawi sa bibig ng mga nagsasagawa ng Hajj ay: Labbaik Allahuma Labbaik (Narito ako, O, Allah, maglilingkod sa Iyo.) At dahil sa katapatan ng paglilingkod sa Allah, nagiging malapit ang isang nagsasagawa ng hajj sa Allah.
4. Paraan Para sa Katatagan at Sakripisyo
Sa pagsasagawa ng Hajj, ang isang muslim ay nadadaanan niya sa iba't-ibang dako ng Arabiaang mga ala-ala ng mga taong nagsakripisyo at nagpakatatag sa paglilingkod sa Allah. Sila ay nagpakasakit at nagtiis sa lahat ng hirap hanggang maitatag nila ang tunay na Batas ng Allah at pinawi nila ang anumang kasamaang namamayani sa kanilang kapaligiran.
5. Matutuhanan Ang Diwa ng Ummah
Ang Hajj ay isang paraan upang magkaroon ng moral na kaisipan ang pamayanang muslim. At dahil dito, ang bawat magsagawa ng hajj ay nagkakaroon ng tunay na pagmamalasakit sa kabuuan ng Ummah ng Islam.
6. Tanda ng Pagkapantay-pantay ng Tao
Sa pagsusuot ng Ihram, ang isang tao ay nakakaramdam ng kaginhawaan sa katawan at puso. Dito ay nakikita ang pagkakapantay-pantay ng tao. Walang pangmamataas ng loob at pagpapakita ng karangyaan. Lahat ay nasa simpleng kaayusan na walang hangarin kundi ang maglingkod at alalahanin ang Allah. Ang karumihan ng puso dahil sa pagnanasa ng makamundong materyal ay nawawala at ang takot at pagmamahal sa Diyos ang siyang laman ng puso. Kaya ang Hajj ay isang paraan din upang mapag-isipan natin ang isang mabuti at simpleng buhay.
7. Pagtitipon ng Kapayapaan
Ang Hajj ay panahon ng Kapayapaan; ang Makkah ay pook ng kapayapaan, ang hajj ay siyang pinakamalaking pagtitipon para sa kapayapaan sa buong kasaysayan ng sangkatauhan.
8. Pagtalikod sa Lahat ng Uri ng Shirk
Ang hajj ay pagsasaad ng ganap na pagtalikod sa anumang uri ng Shirk sapagkat ang sigaw ng bawat nagsasagawa ng hajj ay tanda ng ganap na pagkilala at pagsamba sa tunay at nag-iisang Diyos, Allah.
Ang talbiyah ay nagpapatunay na ang isang mananampalataya ay alipin lamang ng isang Panginoon, ang Allah.
IHRAM SA MIQAAT
Mayroong mga palatandaan sa paligid ng Makkah na dapat isaalang-alang ng mga magsasagawa ng hajj sa pagsusuot ng Ihram. Ang mga nakasakay ng eroplano ay dapat na magsuot ng Ihram kapag dadaanan nila ang lugar ng Miqaat. Ang tagapangasiwa sa eroplano ay nagbibigay paalala sa mga "pilgrims" kapag ang eroplano ay nasa lugar na kinasasakupan ng miqaat.
Bago magsuot ng Ihram ang mga magsasagawa ng Hajj, kailangang alisin ang lahat ng may tahing damit at maglinis ng katawan sa pamamagitan ng wudhu o ghusl (paliligo). Pinagpapayuhan na gupitin ang mga kuko, ahitin ang mga balahibo sa kili-kili at pribadong bahagi at maglagay ng pabango. At pagkatapos ay magsuot ng dalawang hindi tinahing tela: isa para sa itaas na bahagi ng katawan at ang isa ay para sa ibabang bahagi ng katawan. Ang mga babae ay maaaring magsuot ng anumang kulay ng damit ngunit nararapat na ang lahat ng bahagi ng katawan ay nakatakip maliban sa kanyang mukha, mga kamay at paa.
Kapag nakasuot na ng Ihram nararapat na magsagawa ng Niyyat (intensiyon) at magsimulang magpahayag o bumigkas ng Talbiyah.
Mga Ipinagbabawal na Gawain kung Naka-Ihram
Sa pagsusuot ng bihisang damit Ihram na may lakip na niyyat (intensiyon) at nagpapahayag ng Talbiyah, ang isang muslim ay nagsisimulang ilagay sa kanyang isipan ang mataimtim na pagnanasang maglingkod sa Allah. Kaya, ang mga sumusunod na gawain ay ipinagbabawal:
- Ang pakikipagtalik o anumang seksual na ugnayan.
- Ang pag-aasawa o pakikipagkasunduan sa pag-aasawa.
- Ang pumatay o mangaso (hunting)
- Ang alisin ang alinmang buhok sa anumang bahagi ng katawan na walang legal na kadahilanan.
- Ang maglagay ng pabango (ang natitirang pabango ng unang paglagay nito habang nagsusuot ng Ihram ay pinahihintulutan)
- Ang mag-alis o magputol ng mga kuko.
- Ang magsuot ng damit na mayroong tahi o kinulayan (ito ay ipinagbabawal sa lalaki lamang)
- Ang paliligo, paggamit ng payong o anumang silungan, ay pinahihintulutan.
TALBIYAH
Tinig ng Pagdakila sa Diyos
Ang sigaw ng bawat manlalakbay ay:
"Labbaik, Allahuma Labbaik. Labbaika La Sharika laka Labbaika. Innal Hamda Wanni’mata Laka Wal Mulk. La Sharika Lak."
Dito ay muling nagbibigay paalala ang tunay na diwa ng pagsamba na unang ginawa ni Propeta Abraham at Ismael.
TATLONG URI NG HAJJ.
1. Hajj At -Tamatt'u
Ito ay nangangahulugan ng pagsusuot ng Ihram para sa 'umrah sa panahon ng Hajj, ang pag-alis ng Ihram pagkaraan ng 'umrah at pagsuot muli ng Ihram para sa Hajj mula sa Makkah sa ika-8 araw ng Dhul Hijja. Sa ganitong uri ng Hajj, ang pagsasakripisyo ng isang tupa o ikapitong bahagi ng isang kamelyo o baka ay itinuturing bilang isang itinakdang tungkulin sa Araw ng Pagsasakripisyo. Kung hindi maisasagawa ito, nararapat na mag-ayuno ng sampung araw, ang tatlo sa mga ito ay sa panahon ng hajj at ang nalalabing pito ay pag-uwi sa sariling bayan.
Mas makabubuti kung mag-ayuno ng tatlong araw bago ang Araw ng Arafat.(9th araw ng Dhul Hijjah)
2. Hajj Al -Qiran
Ito ay nangangahulugan ng pagsuot ng Ihram para sa 'umrah at Hajj nang sabay, hindi inaalis ang ihram hanggang sa Araw ng Pagsasakripisyo (ang 10th ng Dhul Hijja.). Katulad din ng Hajj Tumatt'u, mas makabubuti kung mag-ayuno ng tatlong araw bago sumapit ang araw ng Arafat kung walang pang-alay na hayop.
3. Hajj Al - Ifrad
Ito ay nangangahulugan ng pagsuot ng ihram para lamang sa pagsasagawa ng hajj mula sa itinakdang Miqaat, mula sa Makkah kung ang magsasagawa ng hajj ay nakatira roon o kaya naman ay mula sa lugar na hindi sakop ng miqaat.
TAWAF AL QUDOOM
Unang Pagdating sa Makkah
Sa pagdating sa Ka'bah, ang isang nagsasagawa ng Hajj ay hinihinto ang pagtatalbiyah. Siya ay magsasagawa Tawaf sa Ka'bah. Ang tawaf ay isinasagawa sa pamamagitan ng pag-ikot at paglakad sa Kabah ng pitong beses na nagsisimula sa gilid ng Batong Itim (Al Hajar Al Aswad) at natatapos din dito. Ang pagsasagawa ng tawaf ay nangangailangan din na ang isang muslim ay nasa malinis na kalagayan (ibig sabihin naka-wudhu). Ang tawaf ay natatapos pagkaraan ng pagsasagawa ng dalawang raka't sa likod ng Maqam Ibrahim (kinatatayuan ni Abraham). Pagkaraan, makabubuting uminom ng tubig mula sa bukal ngZamzam.
SA'I
(Paglalakad sa Safa at Marwa)
Ito ay isinasagawa bilang ala-ala kay Hajar na asawa ni Propeta Abraham, nang siya ay naghahanap ng tubig upang painumin ang kanyang anak na si Ismael. Siya ay tumakbo sa magkabilang bundok ng Marwah at Safa. At sa pagpapala ng Allah, sumibol ang isang bukal at si Ismael ay napainom ng kanyang Ina. Ang bukal na ito ay nananatili hanggang sa kasalukuyan na tinatawag na Zamzam Well. Ang Sa'i ay sinisimulan mula sa Safa at nagtatapos sa Marwah. Mayroong pitong ikot ang pagsasagawa ng Sa'i. Sa pagsasagawa ng Sa'i, nararapat na luwalhatiin at purihin ang Allah at laging dumalangin ng kapatawaran at kasaganaan sa Kanya.
Pagkaraan ng Sa'i, matatapos ang Umrah sa pamamagitan ng pag-ahit o pag-gupit ng buhok sa ulo. Subalit mas mabuti kung ipagupit lamang ito upang sa Araw ng Pag-aalay ng hayop ay may natitirang buhok para ahitin.
ANG PAGSASAGAWA NG HAJJ.
Ang ika-8 Araw ng Dhul Hijja Simula ng Hajj
Sa ika-walong araw ng Dhul Hijja, ang mga magsasagawa ng Hajj (yaong hindi nakasuot ng Ihram) ay nararapat maligo at magsuot ng Ihram na may niyyat na magsagawa ng Hajj at tumungo sa Mina bago magtanghali o agad-agad pagkamakatanghali. Siya ay nararapat na palagiang bumibigkas ng Talbiyah. Sa Mina, ang mga masasagawa ng Hajj ay nararapat mag-alay ruon ng limang beses na Salah, Zuhr, 'Asr at Maghrib at Isha (2 rakat lamang) at Fajr. Ang pagtungo sa Mina sa araw na ito at ang pagpapalipas ng gabi rito ay isang sunnah ngunit hindi naman isang itinakdang tungkulin. Makabubuting magtungo rito sapagkat ito ay gawain ni Propeta Muhammad (snk).
Ang ika-9 Araw ng Dhul Hijja - Araw ng Arafat
Pagkaraan ng pagsikat ng araw, ang mga magsasagawa ng Hajj ay aalis mula sa Mina tungo sa Arafat. Sa kanilang paglalakbay, sila ay patuloy na nagpapahayag ng Talbiyah. Paglipas ng tanghali, ang Imam ay magbibigay ng Khutba sa masjid ng Namira para sa mga nagha-hajj. Pagkaraan ng Sermon, ang mga nagha-hajj ay nagsasagawa ng kanilang pinagsamang salatul-Zuhr at Asr (tig-dalawang rakats lamang). Ang araw ng Arafat ay isang dakilang araw ng pagsamba, pagbibigay karangalan,pagdakila at luwalhati at pag-ala-ala sa Allah. Sa malawak na kapatagan ng lupaing Arafat, ang mga luha ay tumutulo sa bawat nagha-hajj. Ang mga kamalian at kasalanan ay pinagsisihan at mataimtim na humihingi ng kapatawaran. Tunay ngang maligaya ang bawat Muslim na naroroon sapagkat sila ay umaasa sa Awa at pagpapala ng Allah. Kaya, si Propeta Muhammad (snk) ay nagsabi:
"Ang Hajj ay Arafat"
Ang isang nagha-hajj ay maaaring magdasal sa alin mang lugar sa Arafat. Hindi kailangang magtungo pa siya sa Bundok ng Rahmat (Mount of Mercy).
Ang Gabi sa Muzdalifa
Sa paglubog na araw, ang mga nagha-hajj, ay naghahanda patungong Muzdalifa, patuloy sa pagbigkas ng Talbiyah. Sa pagdating sa Muzdalifa, ang unang dapat gawin ay ang pagsasagawa ng salatul maghrib at salatul-isha (2 raka't). Ang mga nagha-hajj ay nagpapalipas ng gabi dito at nagsasagawa ng salatul Fajr. Hindi kailangan na ang isang nagha-hajj ay pumasok sa Al Mash'ar Al Haram masjid sapagkat ang lahat ng lugar ng Muzdalifa ay sakop ng ritual na paghinto.
Ang 10th Araw ng Dhul Hijja - Araw ng Eid
Bago sumikat ang araw, ang nagha-hajj ay lumilisan mula sa Muzdalifa tungo sa Mina. Sa pagdating nila sa Mina, tinitigil ang pagbigkas ng Talbiyah at siya ay naghahanda para sa paghagis ng pitong bato ng sunod-sunod sa Jamrat Aqaba (ang huling haligi) at itinataas ang mga kamay at nagsasabing "Allahu Akbar". Kapag ito ay naisagawa na, ang isang nagha-hajj ay nararapat na mag-alay na kanyang hayop habang sinasambit niya ang "Bismillahi Allahu Akbar)" Makabubuting kumain mula sa inihandog na hayop, ipamigay ang ibang bahagi sa kawanggawa. Pagkaraan nito, ang isang Hajji, ay inaahit ang ulo o kaya naman ay pinuputol ng maikli ang buhok. Mas makabubuti kung mag-ahit ng buhok sa ulo. Ang isang babaeng muslim ay nagpapaputol din ng buhok na ang sukat ay mga isang pulgada ang haba. Pagkaraan nito, ang lahat ay maaaring gawin maliban sa pagkikipagtalik sa asawa. Ito ay isang sunnah na maglagay ng pabango at magtungo sa Makkah para sa pagsasagawa ng Tawaf Al Ifada.
Ang Tawaf Al-Ifada
Ang pagsasagawa ng Tawaf Al Ifada ay isang haligi ng hajj at ang Hajj ay walang kaganapan kung wala nito. Pagkaraan ng Tawaf, dapat na magagawa ng dalawang rakat sa likod ng Maqam Ibrahim. At tumungo sa Marwa at Safa upang magsagawa ng Sa'i. Makabubuti na uminom sa bukal ng Zamzam pagkatapos mag-sa'i at pagkaraan ay mag-alay ng dasal sa Allah. Ang mga bagay na ipinagbabawal (sa panahon ng pagsasagawa ng Hajj) ay maaari ng gawin kasama na ang pakikipagtalik sa asawa.
Ang Pamamalagi sa Mina
Pagkatapos ng Tawaf Al Ifada, ang isang muslim ay bumabalik sa Mina, ginugugol ang tatlong gabi rito (11, 12, 13 ng Dhul Hijja) at naghahagis ng pitong bato sa bawat tatlong Jamrat ng magkakasunod na araw. Pagkaraan ng paghagis ng bato sa jamrat, ito ay sunnah na dapat humarap sa Qibla at magsabi ng "Allahu Akbar". Pagkaraan ng paghagis ng bato sa ikatlong Jamrat, ang isang muslim ay maaaring umalis kahit hindi nagdarasal. Ang pamamaraang ito ay dapat sundin sa nalalabi pang dalawang araw.
Ang mga nagnanais na manatili sa Mina sa ika-10th ng Dhul Hijja ay maaaring gawin ito sa pamamagitan ng pag-aantala ng Tawaf Al Ifada. Ngunit bago ang tawaf na ito, ang pakikipagtalik sa asawa ay ipinagbabawal. Ang ritual ng Araw ng Eid ay may apat na bahagi. Una, ang paghagis ng bato sa mga Jamrat, pangalawa, ang pag-aalay ng hayop (sacrificial animal), pangatlo, ang pag-gupit o pag-ahit ng buhok, at pang-apat, ay ang Tawaf at Sa'i.
Ang Pagbabalik Muli sa Makkah
Pagkaraan ng (Rami) paghagis ng bato sa jamrat sa unang dalawang araw (11th at 12th), sinuman ay maaaring umalis sa Mina bago lumubog ang araw. Ang isang naantala ay kailangang gumugol ng isa pang gabi sa Mina at maghagis ng bato sa Jamrat pagkaraan ng tanghali. Ang mga maysakit, matanda o mga babae ay maaaring utusan ang iba na maghagis ng bato para sa kanila.
Tawaf Al-Wada - Ang Tawaf ng Pamamaalam
Kung ang isang Hajji ay nagnanais umalis sa Makkah, kinakailangan na siya ay magsagawa ng Tawaf maliban sa isang babae na may buwanang pagdurugo (menses).
source: [PLPHP]
Thursday, October 10, 2013
تعليمات قبل الحج Mga paalaala bago magsagawa ng Hajj
UNA: Nararapat sa nagsasagawa ng Hajj bago bumiyahe at umalis patungo sa sagradong tahanan (Ka`bah) na isagawa muna ang mga bagay na siyang kaganapan ng kanyang Hajj at Umrah at upang ang kanyang gawain ay maging katanggap-tanggap – sa kapahintulutan ng Allah.
At ang ilan sa mga ito ay ang sumusunod:
1. Al-Istikhaarah (ang paghiling sa Allah ng wastong pagpapasiya) at Al-Istisharah (ang pagsasangunian ng isa't isa sa opinyon). Samakatuwid, walang mawawala ang sinumang humiling sa Allah ng wastong pagpapasiya, at walang pagsisisi ang sinumang nakipagsanggunian sa isa't isa. Kaya hilingin sa Allah kung ano ang tamang oras, magandang biyahe, mabuting kasamahan at tumpak na daan kung marami ang daan, at pagkatapos ay makipagsanggunian sa mga taong may karanasan at makadiyos.
Ang pamamaraan ng Istikhaarah: Ang magsagawa ng dalawang rak`ah, at (pagkatapos ay) manalangin mula sa mga mapapanaligang panalangin na matatagpuan sa mga aklat ng Dhikr (paggunita) at Du`a' (panalangin).
2. Ang kawagasan ng layunin sa Allah – ang Kataas-taasan:
Samakatuwid, nararapat sa nagsasagawa ng Hajj na kanyang isasapuso sa pagsasagawa niya ng Hajj at Umrah ang kagalakan ng Allah at ang Huling Araw, upang ang kanyang mga gawain, salita at mga ginugol ay maibilang sa pagpapalapit sa Allah.
3. Ang pag-aaral sa mga alituntunin ng Hajj at Umrah at mga bagay na nauukol dito:
Kaya't pag-aralan ang mga kondisyon, obligado, saligan at mga mabubuting gawain sa Hajj, nang maisakatuparan ang pagsamba sa Allah sa tamang katuruan at nang hindi masadlak sa mga pagkakamali na siyang makakasira sa kanyang Hajj. Sa katunayan, ang mga sinaunang Pantas at maging ang mga bago ay nakapaglathala na ng mga aklat patungkol sa paksang ito. Kaya nararapat sa nagsasagawa ng Hajj na saliksikin ito at basahin, magtanong sa mga eskolar at mga Pantas tungkol sa mga di nalalaman at nauunawaan mula sa mga alituntunin at pamamaraan ng Hajj at Umrah.
4. Ang paghanda sa mga kakailanganin ng kanyang pamilya at ang pagbigay ng payo sa kanila tungkol sa At-Taqwah (ang kabanalan ng takot sa Allah).
Tungkulin ng nagsasagawa ng Hajj ang ipaghanda sa kanyang pamilya at ang sinumang nasa ilalim ng kanyang pananagutan ang anumang kakailanganin nila tulad ng pera, pagkain, inumin atbp. nang hindi maging tungkulin pa ng mga tao ang pagtustos sa kanila sa kanyang pag-alis. At bukod dito, nararapat sa kanyang payuhan sila tungkol sa kabanalan ng takot.
Ang ibig sabihin ng kabanalan ng takot: ang pagtaguyod sa mga kautusan at ang pag-iwas sa mga kabawalan.
Kaya't ang kabanalan ng takot ang siyang pinakamainam na maging baon ng isang muslim saan mang lugar siya nanunuluyan at sa kanyang paglalakbay.
Sinabi ng Allah: {وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ}Al-Baqarah: 197
{Samakatuwid, maghanda ng magiging baon ninyo, datapuwa't ang pinakamainam na baon ay ang Taqwah (kabanalan ng takot). Kaya't matakot sa Akin, O tao na may pang-unawa!}
Ang pagsisisi sa lahat ng mga kasalanan at kasuwailan:
Sinabi ng Allah: {وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}
{At magbalik-loob kayong lahat sa Allah, O mga sumasampalataya. Nang inyong makamit ang tagumpay.}
An-Nour: 31
Ang wagas na pagsisisi:
• Ang pagkalas sa lahat ng mga kasalanan at kasuwailan, at ang pag-iwas dito.
• Ang pagsisisihan ang mga nakaraan.
• Ang wagas na pagpapasiya na hindi na uulitin ito.
• Kapag siya ay nagkasala sa tao. Dapat niyang ayusin ito at hingin ang kanilang paumanhin, maging ito man ay patungkol sa dangal, pera o sa iba.
Ang paghanda ng malinis na panggugol:
Ito ay ang kinita sa mabuting pamamaraan, nang hindi mahaluan ang kanyang Hajj ng anumang pagkakasala. Sapagkat ang taong nagsasagawa ng Hajj na walang katiyakan ang kanyang kinita – ito ba'y malinis o hindi – ang kanyang pagsasagawa ng Hajj ay maaring hindi matanggap at maari rin namang matanggap, subalit may kalakip na kasalanan.
Batay sa isang Hadith, ang Sugo ng Allah (Muhammad ) ay nagsabi:
[ إذا خرج الحاج حاجاً بنفقة طيبة ووضع رجله في الغرز فنادى لبيك اللهم لبيك، ناده مناد من السماء: لبيك وسعديك، زادك حلال وراحلتك حلال وحجك مبرور غير مأزور، وإذا خرج بالنفقة الخبيثة ووضع رجله في الغرز فنادى: لبيك اللهم لبيك ناده مناد من السماء لا لبيك ولا سعديك زادك حرام وراحلتك حرام وحجك مأزور غير مبرور ]
[Kapag lumisan ang isang tao upang magsagawa ng Hajj na may malinis na panustus at inilapag ang kanyang paa sa tusok at sumambit nang malakas "Labbaikallaahumma labbaik". Ipananawagan siya ng isang tagatawag sa langit: "Labbaika wa Sa`adaik, Zaaduka Halal wa Raahilatuka Halal wa Hajjuka Mabrour Ghaira Ma' zour". At kapag humayo na may maruming panustus at kanyang iniapak ang kanyang paa sa tusok at sumambit nang malakas "Labbaikallaahumma labbaik". Ipananawagan siya ng isang tagatawag sa langit: "La labbaik wa la Sa`adaik Zaaduka Haram wa Raahilatuka Haram wa Hajjuka Ma'zour Ghaira Mabrour.]
At bukod dito: Piliin ang mabubuting mga kasamahan.
At bilang pagtatapos: Alalahanin na ang paglalakbay ay may mga partikular na panalangin at magagandang asal.
Ang tungkol sa panalangin para sa paglalakbay. Mangyaring ipaalaala na lang namin ito sa inyo sa unang sandali ng paglalakbay.
At tungkol naman sa ilang magagandang mga asal sa paglalakbay: ito ay ang pagtatakbeer kapag pumapaitaas, pagpupuri at pagluluwalhati kapag pumapaibaba sa lambak.
At sabihin kapag bumababa sa tinutuluyan : "Audhu bi kalimaatillaahi attamaat min sharri ma khalaq" . Nang hindi siya maaano ng anumang nakapipinsala hangga't sa lisanin ang tahanang iyon.
PANGALAWA: Pangkalahatang paalaala sa lahat ng samahan ng paglalakbay.
1. Sa pagsapit ng oras ng Salah, lisanin ang lahat ng bagay na pinag-aabalahan at maghanda para sa Salah. Sapagkat hindi binibiyayaan ng Allah ang anumang gawain na nakaaabala sa Salah.
2. Maging masigasig sa pagbabasa ng banal na Qur`an at pagsasa-ulo nito sa mga oras na walang ginagawa, sapagkat sa bawat titik nito ay nakakamit ang sampung kabutihan.
3. Maging isang halimbawa ng magagandang pakikipag-ugnayan at mabubuting kaugalian.
4. Iwasan ang pakikipagtalo at pagtalakayan sa mga bagay na walang kabuluhan. Sinabi ng Allah:
{ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِي الْحَجِّ}
{Kaya't, sinumang may layuning magsagawa ng Hajj sa panahong ito (sa kalagayan ng Ihram), huwag magsalita ng mahahalay na salita – o makipagtalik sa asawa, huwag gumawa ng kasuwailan at huwag makipagtalo habang nasa Hajj.}
Al-Baqarah: 197
Samakatuwid, ang mga bagay na ito ay ipinagbabawal ng Allah. Kaya ang sinumang nakapagsimula na sa pagsasagawa ng Hajj o Umrah. Dapat niyang iwasan ang mga mahahalay na salita lalong-lalo na tungkol sa mga masisilang bahagi ng katawan o sa mga kababaihan. At dapat din niyang pangalagaan ang kanyang dila. Kapag hindi niya ito naaabala sa paggunita sa Allah at sa pagsambit ng Talbiyyah. Huwag na niya itong abalahin sa walang katuturang usapin, sa masasama at mahahalay na salita. Bagkus dapat niyang ibaling ito sa mga usaping kapaki-pakinabang, at tuluyang iwasan ang mga bagay na nakapipinsala sa kanya.
5. Piliin ang mga kaibigan na mapagkakatiwalaan (sa pananampalataya at kaugalian). Bilang pagsunod sa sinabi ng Sugo: [ المرء على دين خليله فلينظر أحدكم من يخالل ]
[Ang isang tao ay nakasalalay sa pananampalataya ng kanyang kaibigan. Kaya kilatisin ng bawat isa sa inyo ang kanyang kakaibiganin.]
6. Maging masigasig sa pakikinabang sa lahat ng mga palatuntunan ng iba't ibang uring kaalaman.
7. Hindi ipinahihintulot sa kaninuman ang paglalabas nang hindi alam ng kinauukulan. Kapag nais mong lumabas, o nakaramdam ng masamang pakiramdam o kapaguran. Dapat mong ipagbigay alam agad sa tagapamahala ng paglalakbay, upang maihanda para sa iyo ang wasto at ganap na paglingkod.
8. Hindi ipinahihintulot sa kaninuman ang lumabas sa grupo para manuluyan sa mga kaibigan maging sa anupamang kadahilanan.
9. Panatiliin ang ganap na katahimikan sa mga oras ng pamamahinga at pagtulog.
10. Pangalagaan ang mga personal na mga gamit, pera, mobile at ang lahat ng ari-arian at walang pananagutan ang kinauukulan sa mga nawawala.
Kapatid na Hajj! Huwag kaligtaan ang mga sumusunod:
1) Ang pag-alis ay sa araw ng Biyernes ika- 6/12/1434 – October 11, 2013 – In sha Allah.
2) Kailangan na dalhin ang orihinal ng Iqamah at buong kopya nito.
3) Kailangan na dumating sa Tanggapan sa oras ng 12: 30 nang tanghali.
4) Magdala ng personal na mga gamit :
a. Qur'an.
b. Personal na mga damit at mga gamit.
c. Bag Pang-aralin.
Ang lahat ng personal na mga gamit ay ilagay sa maliit na bag. Dalhin sa ibaba ng bus maliban sa Ihram at sinturon, sapagkat ang dapat ay dala-dala mo ito sa loob ng bus.
5) Kailangang magdala ng pamplet na tumatalakay sa mga retuwal ng Hajj, at Qur`an. At magdala rin ng pera para sa Hady (hayop na inihahandog). Ito ay para sa nagsasagawa ng Hajj na Mutamatti`a o Qarin.
Para sa kaalaman, ang halaga ng Hady ay hindi humigit kumulang ng 375 Riyal.
Paalaala: huwag na magdala ng banig dahil may ibibigay ang kinakatawang tagapaglingkod ng Ahensiya – In Sha Allah.
6) Maging masigasig sa pakikipagtulungan, at sa paglingkod sa kapwa at sa mga kapatid na panauhin ng Allah, ang Mapagpala.
Inuulit namin hinding-hindi ipinahihintulot sa kaninuman ang kumalas sa grupo maging sa anupamang kadahilanan o kalagayan. At sinuman ang may balak makipagkita sa kanyang pamilya o kamag-anak. Kung maaari sana ngayon pa lang ay ipagbigay alam na ninyo sa amin. Samakatuwid, hindi namin ipinahihintulot na sumama sa amin ang sinumang may balak kumalas sa grupo.
Para sa mga katanungan mangyaring tumawag sa mga sumusunod: (0560764378) – (0509008359) – (0506480567) – ( 0505271910 ).
Ang Allah ang Siyang nagkakaloob ng katampukan at gabay..
Isinalin sa Tagalog ni: Mohammad Taha Ali
Mobile #: 0554370319
Subscribe to:
Posts (Atom)